032

De dag ging snel voorbij. Ik maakte me klaar om samen met Draco naar Hogwarts te gaan. Ik loop naar boven en klop op zijn deur. Ik hoor wat gerommel van achter zijn deur komen en de deur gaat op een kiertje staan.
'Ben je klaar?' Vraag ik aan Draco. 'De lessen beginnen al over een uur.' Draco knikt en samen lopen we naar beneden. Hij gaat nog snel naar zijn moeder toe om afscheid te nemen. De vrouw kijkt me met een bange blik aan terwijl ze Draco omhelst.
'Kom je?' Vraag ik nog een keer terwijl ik de deur al open. Hij komt snel naar me toe gelopen en samen lopen we de berg op.

Naast elkaar lopen we Hogwarts binnen.
'Draco, je zegt hier niets over, oké?' Draco knikt. 'Ik bedoel over Voldemort, zelfs niet tegen Dumbledore!' Hij kijkt me eerst vragend aan maar stemt daarna toch in zonder wat te zeggen. Daarna loop ik weg alsof er deze nacht niets is gebeurt.

Dumbledore wilde een verslag horen van deze nacht dus ging ik s' avonds nog naar hem toe. Ik klop op zijn deur en hij gaat al snel krakend open. Gelukkig is professor Sneep hier niet weer. Ik ga op zijn stoeltje zitten en hij komt tegenover me zitten.
'Vertel.' Is het enige wat hij zegt. Ik vertel mijn hele verhaal maar het enige wat ik weglaat is mijn moeder. Hij mag niet te weten komen dat ze bij hem is. Ik wil niet dat hij er een stokje voor gaat steken. Het is en blijft mijn moeder. 'Ik heb het gevoel dat je iets achter houdt.' Zegt hij twijfelend.
'Vertrouw je me dan niet?' Vraag ik voorzichtig.
'Jawel, Alexis. Het is gewoon, je lijkt op Tom toen hij klein was. En hij heeft niet veel goede gedaan. Ik wil niet dat je hetzelfde pad bewandelt als hem.'
Ik sta recht en klop met mijn vlakke hand op tafel. 'Ik bewandel niet hetzelfde pad als hem!!' Mijn woede kookt vanbinnen. Dumbledore kijkt me geschrokken aan. Ik sta nog altijd recht, met mijn twee handen op tafel. Plotseling gaat de deur open en komt professor Sneep binnengestormd.
'Oh, sorry professor, maar ik hoorde geschreeuw en ik dacht dat er iets ergs was gebeurd.' Zegt professor Sneep uitgeput. Hij heeft waarschijnlijk sneller gelopen dan hij aankon.
'Het is goed, Severus.' Zegt Dumbledore en Sneep loopt de deur waar uit.
'Professor waarom vertrouwd u mij niet?' Vraag ik na een tijdje.
'Alexis, je kan beter gaan nu.' Zegt hij streng. Waarschijnlijk verwacht hij nu dat ik weg zou gaan maar ik blijf juist staan. 'Alexis, ga.' Zegt hij nog strenger. Maar het doet me niets. Ik slaag mijn armen over elkaar en blijf hem aanstaren.
'Zeg eerst waarom u mij niet vertrouwd.' Zeg ik. Ik ben nog steeds kwaad en ik houd mijn hand op mijn rug om te zorgen dat ik op tijd mijn stok kan pakken. Als er iets zou gebeuren natuurlijk.
'Alexis, ga of anders-' Hij wordt onderbroken door geklop op de deur. Ik steek snel mijn stok die ik al had gepakt terug weg. 'Wie is daar?' Vraagt Dumbledore terug met zijn normale stem.
'Harry Potter.' Zegt de jongensstem van achter de deur.