031

We stappen binnen in een kleine, donker kamer. Er zit een man op een stoel. Hij draait zich om en ik kijk in zijn enge, rode ogen. Is dàt mijn vader? De vrouw laat me los. Ik sta te trillen op mijn benen. Voldemort staat recht en komt een meter voor ons staan.
'Wie ben jij?' Zijn stem is kil. Hij kijkt me nu aan maar ik krijg geen woord uit mijn mond.
'Wie is het?' Vraagt hij nu aan de vrouw. Zijn stem is veranderd. Het leek wel... vriendelijk.
'Het is Alexis!' Zegt de vrouw met een glimlach op haar mond.
'Alexis' Ik kreeg kippenvel wanneer hij mijn naam uitsprak.
'Ik vond haar in het bos achter het huis.' Ik zie iets bewegen onder de tafel. En daarna komt er een slang van onder de tafel vandaan.
'Alexis.' Sist de slang. 'Familie.' Ze komt naar mij toe en rolt zich op rond mijn been.
'Nagini, los!' Beveelt Voldemort de slang. De slang laat mij direct los en gaat naar Voldemort toe.
'Alexis, mijn dochter! Wat doe jij hier?' Vraagt Voldemort.
'Ik wilde-' Klinkt het niet belachelijk als ik zeg dat ik hem wilde komen opzoeken?
'Je hoeft niet bang te zijn van ons.' Zegt de vrouw. Ze heeft duidelijk gemerkt dat ik bang heb. Op een of andere manier stelt mij dat wel gerust.
'Ik wilde gewoon weten wie mijn vader is. Ik bedoel wat hij doet en zo. Je begrijpt me wel.' Ik ben nog steeds bang maar mijn stem klinkt weer normaal. De vrouw kijkt me terug aan. Eigenlijk weet ik niet eens hoe ze heet. Wie zou ze zijn? 'Maar, wie bent u?' Ik kijk naar de vrouw die naast Voldemort staat. Ze slikt.
'Zoé.' Zegt ze stil. Mijn adem stokt in mijn keel. Mijn moeder! Ik kijk nog eens naar haar. Ze heeft dezelfde oogkleur als mij. Wat zou ik graag bij haar blijven. Maar dat gaat niet. Ik moet morgen terug met Draco naar Hogwarts.
'Alexis?' Ik kijk haar vragend aan. 'Wil je niet liever hier blijven? Nu onze familie terug herenigd is?' Ik moet weer denken aan het dagboek. Onze familie zal snel weer herenigd worden. Dan zal ik sterker zijn dan ooit te voren. Plotseling hoor ik Nagini wat sissen.
'Familie' Zegt ze. Ik schud mijn hoofd.
'Ik moet morgen terug naar Hogwarts samen met Draco.'
'Zit je op Hogwarts?' Vraagt ze. Ik knik. 'Ben je bevriend met Draco?' Even twijfel ik. Draco was wel vriendelijk maar als ik bevriend met hem zou worden dan zouden Harry, Ginny en de rest wel boos worden.
'Eigenlijk niet echt. Hij is wel vriendelijk tegen mij maar niet tegen mijn vrienden.' Zeg ik uiteindelijk.
'Wie zijn je vrienden dan op Hogwarts?' Vraagt ze vriendelijk. Moet ik nu Harry Potter zeggen? Ze zouden me zeker voor gek verklaren.
'Euh, nou, de familie Weasley en, nou ja, Harry Potter.' Zeg ik terwijl ik naar de grond staar.
'Je bent bevriend met Harry Potter?' Zegt Voldemort grijnzend. Gelukkig is hij niet boos of zo. 'Weet hij dan dat je mijn dochter bent?' Ik schud mijn hoofd. 'En ben je van plan om het hem te zeggen?' Ik haal mijn schouders op.
'Misschien.' Hij kijkt me op een enge manier aan. 'Het mag niet van Dumbledore.' Voldemort begint te lachen.
'Dumbledore? Hij vraagt je om te liegen? Is je dan niet geleerd dat je nooit mag liegen op school?' Ik haal mijn schouders op. Dat is me wel eens verteld. Toen ik stiekem de school was uit geslopen maar was betrapt. Toen vroegen ze me wat ik buiten ging doen en dat ik niet mocht liegen tegen hun. Misschien moest ik mijn vrienden wel zeggen dat ik Voldemorts dochter ben. Misschien lucht het wel op, net zoals Draco zei. Maar er is ook een kans dat ze me laten vallen als een baksteen. En dan is de enige persoon die ik nog heb, Draco Malfoy.