-26-

Ze kwamen naar ons toe gelopen en pakte een stoel erbij. "Hoi jongens" zei ik droog. "Heey, dus jij bent die Iris" zei Liam. "Harry heeft het er de hele tijd over jou" fluisterde Niall in mijn oor. Ik zag dat Harry het hoorde en dat hij rood werd.


De hele avond zaten ze bij ons, niet eens denkend dat ze het hebben verpest. "Zullen we gaan?" vroeg Linda plotseling. "Awww" zuchte Zayn en keek Linda aan. "Waarom wil je gaan?" vroeg Zayn. "Ik denk dat ze het niet zo leuk vinden" zei Linda zacht. "Ok" zei Zayn, "Kom op jongens we vertrekken."

Even later waren Harry en ik weer alleen. "Eindelijk zijn ze weg" zuchte ik en legde mijn hoofd op mijn handen die ik als een kommetje had gevouwen. "Yep, ze zijn niet stom hoor maar het is fijner als we weer alleen zijn" zei Harry en hij keek me aan. "Zullen we ergens naartoe gaan?" vroeg Harry opeens. "Waar naartoe dan?" vroeg ik. "Das geheim, kom" zei hij maar voordat ik kon antwoorden legde hij wat geld op de tafel en trok me zachtjes mee naar zijn auto. "Haha, waar gaan we naartoe Harry?" vroeg ik grinnikend. "Dat zal je wel zien als we er zijn" zei hij en trapte het gaspedaal in.



"We zijn er" zei Harry en parkeerde de auto aan de zijkant van de straat. "Wauw" zei ik bewonderend. Het was helemaal donker en de lucht was wolk vrij zodat je de sterren kon zien schijnen. De zee was kalm en het enige geluid waren de kleine golfjes die het strand oprolde. "Kom" zei Harry. Ik volde hem. Snel trok ik even mijn schoenen uit want dat liep wat beter. Harry stond stil en ik kwam naast hem staan. "Weet je Iris, De nacht is heel mooi" zei Harry en staarde naar de zee. "En weet je, er staat, naast me, het mooiste en liefste schepsel wat ik ooit heb gezien" zei Harry, hij draaide zich om en keek me recht in mijn blauwe ogen. Harry pakte mijn handen vast en kwam dichter bij me staan. Zijn groene ogen schitterde prachtig en keken me zorgzaam en verliefd aan. Langzaam kwam zijn gezicht dichterbij en voelde ik zijn adem over mijn gezicht strelen.