04- never cry when you're sad, just cry when you're happy

Zij-
‘Ik moet jullie iets vertellen…’ zeg ik verdrietig tegen Jade en Cat. ‘Ik ga verhuizen’. Een traan rolt over mijn wang. Jade begint ook te huilen. Cat’s mond slaat open. ‘Waarom dan??’vraagt ze. ‘Dat mag niet!!’ Ik moet nog harder huilen. Mijn moeder komt de kamer binnen. Ze staat ongeveer 5 minuten in de deuropening en besluit uiteindelijk toch maar iets te zeggen. ‘Olivia, je vader staat klaar.’ Ik sta op en loop naar de deur. Verdrietig pak ik mijn schooltas en loop samen met Jade en Cat naar buiten. ‘Hoi pap,’ zeg ik droevig. ‘Hey, lieffie’ zegt hij terug. Papa rijdt ons naar school. Onder de lessen kan ik me niet concentreren. Ik kijk alleen maar naar het bord terwijl mijn gedachten mijlenver zitten… ‘Olivia, gaan we nog opletten?’’Ja, meneer, sorry…’ ik bloos. Iedereen kijkt me aan… ik moet weg… ik ga verhuizen… waarom ik? Ik sta op en loop weg. De leraar roept me nog na, maar het kan me allemaal niks meer schelen. Ik fiets snel naar huis en gooi mijn tas op de bank. De deurbel gaat. Ik zie Cat voor de deur staan. Ik doe open. ‘wanneer ga je weg?’ vraagt ze bedroefd. ‘Morgen’antwoord ik kortaf. Ik laat Cat binnen en samen zitten we nog uren tegenover elkaar aan tafel voor ons uit te staren…