Eight.

Ik ging met mijn boek van gedaanteverwisseling op een tribune in de grote zaal zitten, muisstil kwam Hermelien langs me zitten en keek me aan. Ik voelde twee (irritante) ogen brandden dus draaide ik me om. "Jimmy," begon ze. "Ik vind dat we het moeten bijleggen!" Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek der aan. "Wat bijleggen?" Ik grijnsde en markeerde een zinnetje. "Onze ruzie natuurlijk!" Ik grinnikte en keek haar aan. "Hebben wij dan ooit ruzie gehad?" Ik deed alsof ik nadacht. "Oh! Ik snap het al, meid! Jij bedoelt het feit dat jij boos op me was/bent omdat ik met Ron was VORIG JAAR!" Lachte ik en glimlachte naar haar, ze werd vuurrood. "Dat.... Ja, denk ik." Mompelde ze en ik omhelsde haar. "Trek het je niet aan!" Riep ik op het moment dat iedereen begon te juichen. "Het is gelukt! Vanochtend gebrouwen!" Riep de tweeling en stak een flesje toverdrank omhoog. "Het gaat niet lukken!" Zei Hermelien met een zangerig stemmetje, waardoor Fred op mijn schoot neerplofte en George aan de andere kant van Hermelien ging zitten. "Hoezo dat dan, Griffeltje?" Zeiden ze in koor. "Zie je dat daar? Dat is een leeftijdsgrens." De jongens keken naar de cirkel om de vuurbeker heen waar ze naar wees. "Ja? Wat is daar mee?" Hermelien rolde met haar ogen en sloeg haar boek dicht. "Die leeftijdsgrens is door Perkamentus hemzelve getrokken! Hij laat zich niet foppen door zo iets onnozels!" Lachte ze wijs en kruiste haar benen. "Dat is het juist! Het is zo 'onnozel' dat hij het niet zal verwacht hebben!" Fred kuste me op mijn wang en stond recht. "Klaar Fred?" Fred knikte naar zijn broer. "Klaar George!" Ze haakten hun armen in elkaar en dronken het brouwseltje op, daarna sprongen ze de circel in en keken trots naar elkaar. "Yeahh! We zijn goed! Zie je wel Griffel!" Riepen ze en gooiden hun naam in de beker. Alles leek goed te gaan tot de beker opeens onheilspellend begon te grommen en vuurtjes te spuwen. Hun namen vlogen uit de beker en de tweeling vloog tien meter van de beker vandaan. Hun haar werd grijs en begon langer te worden. Ze werden oude mannen! Hermelien rolde met haar ogen en trok me mee aan mijn hand. Toen ik de zaal uit wou lopen liep ik Viktor Kruml een paar vrienden en zijn vaste stalkergroepje tegen het lijf. "Wat ga je doen?" Vroegen we tegelijk aan elkaar. "Naar madame Pleister." Kruml knikte. "Ik ga me inschrijven voor het toverschool toernooi." Zei hij ruig en knipoogde naar Hermelien. "Leuk voor jou." Zei ik geïrriteerd en trok Hermelien mee.