Explanation

We zaten in de woonkamer van het huisje van Bella, Edward en Renesmee. Jake had me rustig op de bank neergelegd en was zelf op een stoel naast me gaan zitten. Edward, Bella en Renesmee waren op de bank tegenover me gaan zitten. De kamer was niet erg groot en- of hoog want Jake had zijn hoofd al een keer gestoten tegen de balken op het plafond. In de rest van de kamer stond een tv, een grote boekenkast vol met oude boeken en een wat mij geweldige stereo- installatie leek. ‘Nou vertel maar eens waarom je hier bent.’ Vroeg Edward. ‘ok het begon allemaal vorig jaar,’ begon ik ‘mijn moeder werd opnieuw verliefd op een man ik heb hem maar één of twee keer ontmoet maar ik vond hem heel eng. Hij was erg bleek en had pikzwart haar en altijd een zonnebril op waarom weet ik niet, maar altijd als mijn moeder bij hem was, leek het alsof ze gehypnotiseerd was door hem. Ze deed alles wat hij zei ze leek wel zijn slaaf. Ongeveer een half jaar geleden zijn ze getrouwd wat ik al helemaal niet leuk vond. Toen kwam hij ook bij ons in huis wonen en zijn zoon Joham ook. Na een maand begon het Joham begon me aan te raken op plekken die ik niet wilde.’ Mijn stem brak en er rolden tranen over mijn wangen. ‘Toen mijn moeder erachter kwam vond dacht ze dat het geweldig was en dat ik helemaal verliefd op hem was. Dus toen kwam ze op het idee van een bruiloft en ik weet niet waarom maar ik kon er geen nee tegen zeggen maar nu ik erover nadenk denk ik dat ik ook dat gehypnotiseerde gevoel had. Pas op mijn trouwdag had ik 5 minuten dat ik nou mezelf weer was dus toen ben ik gewoon gaan rennen. Ik wist niet meer wat ik moest doen dus ik ben naar de enige plek gegaan waar ik nog goede herinneringen van had: het strand van La Push. En toen dacht ik: ik ga naar de enige mensen die ik ken en nog kan vertrouwen de familie Black en nou hier ben ik dus.’ Iedereen keek me met een open mond aan toen Edward plotseling zei: ‘Ja dat denk ik ook ja. Maar July ik denk dat je sterk genoeg bent om met Jake en Nessie naar Sam en Emily daar kan je nog wel wat uitrusten.’ Voordat ik er ook maar op kon antwoorden werd ik zacht de deur uit geduwd. ‘Wat was dat nou weer’ mompelde ik in mezelf.