Loveee

Ik ben de hele nacht wakker gebleven, naast Bill. Soms gaan zijn ogen even open, maar zo snel vallen ze weer dicht ook. Een schroevendraaier.

Wie in godsnaam valt nu aan met een schroevendraaier? Dat is gewoon krankzinnig! Als ik de persoon in mijn handen krijg die dit bij mijn man heeft gedaan, zal hij er niet goed van zijn, ik meen het!
Dit verdient mijn Bill niet, nog het minst van allemaal.

De deur gaat open en een fris gewassen Tom verschijnt. 'Hey liefje.' en drukt een zoen op mijn voorhoofd. Ik reageer haast niet, door mijn geplande aanvallen die ik zou kunnen uitvoeren.

Misschien neem ik een kettingzaag mee ofzo... Dan kan ik hem langzaam in stukjes.. 'BLAKE!' Ik schrik me dood en schud snel de moordlustige gedachten van me af. 'Dacht na.' zeg ik kort als Tom me onderzoekend aankijkt. 'Zusje, je ziet er niet goed uit, heb je wel geslapen, en als je ja zegt geef ik je een pak slaag.' Zielig kijk ik hem aan. 'Ik moet Bill vertellen dat ik van hem houdt, zodra hij zijn ogen opent.' breng ik als excuus. 'Dat moet je niet, want hij weet dat je van hem houdt, het enige dat hij wilt dat je doet, is je opfrissen, slapen en eten. De kinderen willen je zien.'

Meteen schud ik mijn hoofd. 'Ik hou van mijn kinderen maar ik verlaat deze kamer niet, voordat hij wakker wordt.' Tom zucht en neemt Bill's hand dan vast. 'Broer, ik zal je het kwalijk nemen als je neit snel ontwaakt, je hebt ook zo'n koppige vrouw hé!' Ik krijg een klein lachje op mijn gezicht net als Tom. 'Ik haal je wel wat te eten, oké.' Hij verlaat de kamer en ik wend me terug tot Bill. 'Wie heeft dit gedaan lieverd?' fluister ik en voel zijn hand bewegen in de mijne. 'Je kunt het wel, komop.' Hij gaat fronsen en opent zijn mond.

'Blake?' Ik krijg een lachje op mijn gezicht en kruip dichter. Met mijn hand streel ik door zijn korte haar, wat hem doet glimlachen. Hij opent zijn ogen en kijkt opzij, mijn kant op. 'Liefje.' zeg ik zacht en glimlach terwijl er tranen van vreugde over mijn wangen glijden. 'Ik hou van je.' Hij glimlacht en kust mijn hand. 'Dat weet ik, dat wist ik al vanaf de eerste dag dat je me dat vertelde.' Waterig knik ik en kijkt hij me plots al streng aan. 'Wat hoorde ik net?' Hij klinkt boos en verdrietig sla ik mijn ogen neer. 'Je bent zo ongelooflijk hé! Gelukkig kan Tom nog een grote invloed op je hebben, wat zou je zonder ons doen?' Ik kijk op en glimlach. 'Niets, is al veel.' Hij glimlacht en tuit zijn lippen voor een kus, die ik snel geef.


De deur gaat open en Tom zucht opgelucht. 'Broertje, welkom terug!' roept hij vrolijk en buigt voorover voor een dikke knuffel. 'Auw, mijn rug doet pijn.' kermt Bill geschrokken en pijnlijk. Mijn blik wordt meteen hard en het lijkt erop dat Bill zich plots wat herinnert. 'Is die gast tot zijn doel gekomen?' fluistert hij ongelovig. 'Je kan er niets aan doen Bill, je viel flauw van de drukte.' zegt Tom streng. 'Hoe maken alle anderen het?' Meteen wordt zijn vraag beantwoord al de 2 jongens binnenstappen. 'Bill, gelukkig!' zeggen ze opgelucht en knuffelen hem ook stevig.


'Waar zijn mijn kindjes momenteel?' vraagt Bill zenuwachtig. 'Rustig maar, de jongens zijn al opgepakt.' vertelt Gustav hem. 'Ohja?' roep ik uit. 'Ja, gisternacht nog, de kinderen zijn veilig van Th haters afgeschermd.' Ik zucht en Tom kijkt me veelbetekend aan. 'Maar ik wil..' Hij schud zijn hoofd. 'Je gaat nu meteen douchen en slapen, kom maar terug als je er even mooi als anders uitziet.'

Ik grom en Bill kijkt hem verbaasd aan. 'Heeft ze niet geslapen?' vraagt Bill met een hoog stemmetje. 'Hoe kan ik in godsnaam in slaap vallen als jij hier ligt te creperen van de pijn en zonder gerust te zijn dat die jongens niet terugkomen, om anderen bijvoorbeeld onze kinderen of mij onder handen te nemen?' roep ik kwaad. Het is volgens mij vrij logisch dat, dat me niet lukt. Bill zwijgt meteen en kijkt omlaag. 'Blake, ik had..' Meteen schud ik mijn hoofd. 'Hou toch je kop Tom, ik doe al wat je van me verwacht te doen!' brom ik en loop de kamer uit.

Onderweg kom ik de meiden nog tegen, maar die storm ik voorbij, ik heb hier totaal geen zin meer in. Buiten staat het vol paparazzi, maar dat weerhoudt me niet erdoorheen te stormen. Alle foto's die ze maken, laten me evenals koud. Bij het hotel aangekomen loop ik meteen naar mijn kamer en zie dat de deur al vermaakt is.
Ik douch me snel en kruip nog steeds kwaad onder het deken.


Zodra ik wakker wordt zie ik een persoon naast me op het bed zitten. aan de cornrows te zien is het Tom wel.
Slaperig geeuw ik en draait hij zich om. 'Wat moet je?'
Hij kijkt me zielig aan en slaat zomaar zijn armen om me heen. 'Tom laat me loooss.' grom ik, maa hij schud zijn hoofd. 'Het spijt me, ik ben ook zo'n idioot, ik had moeten weten dat slapen je niet zou gelukt zijn, maar ik zat gewoon zo erg met je in, dat ik niet wist wat te doen.' Mijn haatgevoel verdwijnt en ik sla mijn armen ook om hem heen.

'Je bent een lief broertje.' Hij lacht en kust lief mijn wang. 'Maar ik moet je nu meteen bevelen naar Max te gaan, hij denkt blijkbaar dat we hem voorliegen, die jongen is veel te verzoekend.'
Niet begrijpend kijk ik hem aan. 'Hij denkt dat jij samen met Bill in het ziekenhuis ligt, en we hem dat niet willen vertellen. Hij heeft je namelijk ook niet meer gezien he.' Ik begin te lachen en spring uit mijn bed. 'Waar is hij?' vraag ik gehaast en trek de deur open. 'Ehm, Blake lieveling, trek anders eerst goeie kleren aan, want we gaan zo naar het ziekenhuis met Max, ik geloof niet dat je in lingerie naar buiten wil.' Ik begin te lachen en schaam me best wel.

'Ik keek niet hoor.' zegt hij snel en wend zijn hoofd weg. 'Weet ik wel, zo ben je niet.' waarop hij heilig knikt. Snel kleed ik me aan en loop naar de kamer waar de kinderen zitten. Max vind ik huilend in een hoekje. 'Liefje, mama is hier!' roep ik. Hij kijkt op en rent op me af. 'Je leeft nog!' en klemt zich aan me vast. 'Net zo levendig als je vader trouwens, ome Tom zou het echt wel zeggen als ik in het zieknhuis zou liggen met papa.' en kijk hem aan terwijl ik zijn traantjes wegveeg.

'Ja eigenlijk wel, Oompie kan niet goed liegen.' Meteen kijkt Tom hem boos aan. Ik lach en geef hem een zoentje. 'en nu gaan we naar papa.' zeg ik en hij neemt mijn hand. Meteen kruipt hij op het bed en zoent Bill's wang. 'Heb je veel pijn?' vraagt hij zielig. 'Nogal, ik ben wel blij dat ik jou terug zie, knul!' en knuffelt hem. 'Ik geef die jongen een uitbrander als ik hem zie.' Bill begint te lachen en Max trekt een pruillipje. 'Echt hoot! Max Kaulitz, zwijgt niet langer.' Ik kan me niet inhouden en Max grijnst. 'Liefje, die zegswijze gebruik je daarvoor niet.' zegt Bill haperend van het lachen.
'Whatever,' Trots kijk ik hem aan. 'Your English is Pretty Good, kid.'
Max grijnst en gaat naast Bill in zijn armen liggen. 'I know, old man.' Bill port hem. 'Oke, nu is het wel genoeg, teveel Engels op een dag is niet goed.' vertelt Bill snel.