{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part One hundred and fifty-three ]

Dat deed ze maar al te graag.’Vertrouw je me?’fluisterde Peter en ze voelde zijn warme adem in zijn nek.’Ja,’zei Selena zelfzeker,’Ik vertrouw je helemaal.’’Ga even vooruit,’zei Peter en leidde haar mee,’Omhoog.’Zelfs met haar schoenen aan voelde ze dat ze op de rotsen aan het stappen was,altijd maar dichter naar de zee.Ze hoorde het klotsen van de golven steeds maar dichterbij komen en wist dat ze net bij de branding stond.Peter sloot zijn andere hand ook om de hare en liet haar haar armen langs opzij opstekenen.’Open je ogen,’fluisterde hij weer.Selena deed dat en zag het prachtigste landschap dat ze in haar leven al had gezien.De lucht had verschillende kleuren gekregen door de ondergaande zon,die al voor de helft “in” de zee was gezakt en er felrood uitzag.De zee daarentegen behield zijn felblauwe kleur en die vervormde in zand,goudgeel zand.Ze snoof de frisse,zoute zeelucht op.Maar er was ook iets waar ze wel van schrok.De vorige keren had ze natuurlijk gezien dat er aan de rechterkant van het strand woeste rotsen lagen waar je op kon klimmen,want ze was er zelf opgeklommen om bij Melody te geraken.Maar deze keer stond ze net voor de afgrond van waar de rotsen stopten,en dat was toch aardig diep.De golven klotsten er ruw tegenop.'Pete,wat is het mooi.'zei ze ademloos.'Inderdaad,'bevestigde Peter,'Volgens mij is Narnia van nature toch veel mooier dan een zinkende boot,niet?''Titanic..,'begreep Selena,'Dit is veel mooier,dat is waar.'Er vloog een witzwarte meeuw voorbij.'Selena..,'fluisterde hij weer,'Jij nog veel meer.'Ze draaide haar hoofd om en keek hem aan.Ze sloten hun ogen gelijkertijd en bewogen hun hoofden dichter bij de ander.Ze vlochten hun vingers in elkaar en hun lippen vonden het andere paar.Ze zoenden elkaar even passioneel tot Peter even het initiatief nam en zijn mond een beetje opende,Selena volgde direct.Al snel likte Selena over zijn lippen met haar tong en raakten die van Peter de hare.Zachtjes en lieflijk begonnen die kleine rondjes te draaien.Ze legde haar handen in zijn haar en begon dat te strelen,hij deed hetzelfde,maar dan haar rug.Het was een kus vol tijdloze passie en ze waren helemaal van de wereld,alleen zij en zij twee alleen bestonden er nog.Na wat wel uren leek te duren,en dat nog helemaal niet genoeg was,stopten ze.'Selena,'zei Peter weer en staarde haar liefdevol aan,'De zon is bijna onder.We moeten gaan,ze gaan ongerust worden.''Ja..,'zei ze,alhoewel dat niet was wat ze écht wilde,ze wilde hier blijven met Peter,maar hij had wel gelijk.Net als zij wilde hij hier blijven maar als ze nu niet weggingen zouden de rest zeker ongerust worden,en dan zelfs denken dat ze leeggezogen waren door vampieren.Dus gingen ze terug naar Jared,die net zat te grijnzen.Wat voor een paard grijnzen was,tenminste en keek met nieuwsgierige ogen naar Peter.Natuurlijk,hij had alles zien gebeuren.In een beweging zette Peter Selena achterop en ging zelf ook op zijn paard zitten.'Naar het kasteel,Jared,'zei hij rustig.'Natuurlijk,majesteit,'zei Jared op een hinnikend toontje,'Pardon,mijn heer.Ik bedoel natuurlijk Peter.'Hij had hem uitdrukkelijk gevraagd hem niet Hoge Koning,Majesteit of dergelijke te noemen,maar gewoon Peter.Jared schoot direct weg in galop.