027
Ik doe mijn hele verhaal aan Draco. En hij had gelijk, het lucht echt op. Draco leek wel even te schrikken van het feit dat ik zijn dochter ben, maar hij rent tenminste niet bang weg.
'Dus jij bent echt zijn dochter?' Zegt hij. Ik knik.
'Maar nu moet jij zeggen waar hij is. Begrijp je nu waarom ik het zo graag wil weten?'
'Ja, en hij is bij mij thuis. In onze villa, ik kan je morgen meenemen. Mijn vader zou het toch niet erg vinden. Hij zou vereert zijn dat hij de dochter van Voldemort mag ontmoeten.' We moeten lachen. Wat is Draco lief.
'Hoe bedoel je, morgen? Mag jij dan van school gaan op zondag?'
'Nee, maar mijn vader heeft een brief naar Dumbledore gestuurd dat ik morgen van school mag.' Ik glimlach. 'Maar hoe gaan we jou mee smokkelen?' Daar had ik ook nog niet aan gedacht.
'Euh, ik heb misschien wel een plan. Het enige probleem is, hoe ga ik bij Voldemort geraken met al die dooddoeners? Weet je misschien waar hij meestal zit bij jouw thuis?' Draco knikt.
'Maar dan moet je wel door veel dooddoeners heen.'
'Misschien kan ik me gewoon laten zien en vragen om hem te spreken?' Ik denk diep na. Misschien kan ik met zijn slang praten. Ik kan toch met slangen praten, dat heb ik al gemerkt.
'Euh, hoe wil je gaan bewijzen dat je zijn dochter bent? Kan je misschien iets speciaals wat andere tovenaars niet kunnen?'
'Euh, ik kan met slangen praten?' Draco krijgt een glimlach op zijn gezicht.
'Dat is het! Zo kan je het bewijzen!' Ik knik glimlachend.
'Oké, maar nu ga ik eerst regelen dat ik morgen van school mag!' Zeg ik wanneer ik weg ren. Ik ren naar de kamer van Dumbledore en klop op de deur. De deur wordt geopend door professor Sneep. Wat doet hij hier toch steeds?
'Euh, professor Dumbledore? Mag ik morgen weg van school?' De twee mannen kijken me vreemd aan. 'Het gaat over-' Ik kijk naar professor Sneep. Ik weet niet of ik het wel mag zeggen met hem er bij. 'Het gaat over het gene waar we het gisteren over hadden.' Zeg ik dan maar.
'Oh oké, dan mag het.' Hoor ik Dumbledore zeggen. Hij geeft me een soort pasje waar opstaat dat ik me morgen buiten de school mag begeven.
'Bedankt.' Zeg ik en wil weglopen maar blijf staan achter de deur zodat ik ze kan afluisteren.
'Dumbledore, wat doet ze toch altijd hier?' Zegt Severus.
'Severus, je weet wie ze is. Ik heb gevraagd om Zoé te vinden. Professor Sneep laat van de schrik iets vallen.
'Ben je nou helemaal gek geworden? Het is gevaarlijk! Dat weet je toch?!' 'Ja, dat weet ik. Maar ik heb zo een gevoel dat Voldemort en Zoé ze niets gaan aandoen. Het is en blijft hun dochter.'
Ik besluit om verder te gaan. Ik dacht dat Dumbledore het tegen niemand ging vertellen maar waarschijnlijk weten alle leerkrachten het al. Plots voel ik een drang om Dumbledore te vervloeken. Maar ik weet mezelf nog net te beheersen en loop dan snel de trap af.
Er zijn nog geen reacties.