026

Ik loop door de gangen van Hogwarts. Hoe moet ik hier nou aan beginnen? Toen ik 's morgens wakker werd zei mijn intuïtie dat ik misschien eens met Draco moest gaan praten. Dus was ik nu onderweg naar hem. Normaal zou ik nu stressen maar ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd dan dat. Zoals waarom ik gisteren bij Dumbledore zo een sterke drang voelde om de macht te hebben. Voor ik het weet ben ik buiten. De plek waar hij waarschijnlijk wel zal zijn. Hoe moet ik het eigenlijk vragen?
Hé Draco, ik heb eens een vraagje. Je weet zeker wel hoe ik Voldemort vind?
Dat klinkt toch vreemd, niet? Ach ja. Na vijf minuten heb ik hem al gevonden, maar het enige probleem is dat Harry, Ron, Hermione en Ginny ergens verderop zitten. De beste plek waar ze me kunnen zien als ik naar Draco ga. Fijn. Ik besluit om er maar gewoon heen te gaan.
'Draco, ik moet je even spreken.' Zeg ik. De hele groep en Draco kijken me verbaasd aan.
'Waarom?' Vraagt hij. Ik zie mijn vrienden naar me staren alsof ik gek ben.
'Nou, euh, het is belangrijk.' Draco lijkt niet overtuigd te zijn. 'Dumbledore vroeg het me.' Draco knikt.
'Oké, zeg het maar.' Meent hij dat nou?
'Alleen!' Zijn vrienden verschieten van mij en lopen daarna weg. Best wel leuk om mensen te commanderen.
'Dus, wat wilde je vragen?' Vraagt hij.
'Het gaat over,' Ik kijk even of niemand kijkt maar blijkbaar staan er veel kinderen te staren naar ons. Ze vragen zich waarschijnlijk af waarom wij met elkaar praten. 'Euh, misschien kunnen we ergens heen gaan waar er minder volk is?' Vraag ik snel. Draco kijkt nu ook rond zich heen.
'Ja, goed idee.' Zegt hij. Dus we lopen naar binnen en we lopen maar wat door de verlaten gangen. Iedereen is natuurlijk buiten nu, het is goed weer en geen les.
'Het gaat dus over Voldemort' Zeg ik. De naam Voldemort zei ik op fluistertoon. Draco knikt maar zegt verder niks. 'Is er misschien een manier waarop jij weet waar hij zich bevindt?' Hij schrikt.
'W- waarom zou ik dat moeten weten?!' Stottert hij.
'Ik zeg het heus niet verder aan Dumbledore of zo.' Met of zo bedoelde ik de andere leerkrachten en kinderen van Hogwarts. Draco zegt een hele tijd niets. Hij is aan het nadenken.
'Nou,' Zegt hij stil. 'Ik weet wel waar hij is. Maar ik mag het niet doorvertellen.' Zegt hij terwijl hij naar zijn schoenen kijkt.
'Kan je het me niet vertellen?' Vraag ik voorzichtig.
'En dan zeg jij het tegen Dumbledore zeker?' Ik schud snel mijn hoofd.
'Natuurlijk niet, Dumbledore heeft hier niets mee te maken!' Hij kijkt me verbaasd aan.
'Hoe bedoel je? Ga je hem zelf opzoeken, of wat?' Ik knik ongemakkelijk. 'Ben je gek geworden?' Zegt hij geschrokken.
'Nee, het is een ingewikkeld verhaal.' Zeg ik ongemakkelijk.
'Vertel, ik heb tijd.' Ik schud mijn hoofd.
'Dat kan niet.'
'Soms kan het eens opluchten om je verhaal te doen.' Zegt hij. Het doet me twijfelen. Mag Draco het weten? Kan ik hem vertrouwen?
'Oké, maar dan moet je me beloven dat je zegt waar Voldemort zich bevindt.' Na lang twijfelen stemt hij toch in.