Chapter Twenty - Five - last day

Rosa.
Het was een geweldige dag met Niall. Ik slikte en keek naar hem. Ik wilde nog lang niet naar huis, maar mijn ouders wilde mij ook wel weer een keer zien. Ik hield zijn hand vast en nam een hapje van mijn ijs. Dit was waarschijnlijk zo raar als ik weer thuis was. Ik wist nog niet wat ik precies ging doen. Tussen mij en Niall zou het heel erg anders worden. Ik kon wel even snel heen en weer reizen maar niet te vaak. Ik zou hem zo erg missen. Ik voelde een traan over mijn wang lopen.’Lieverd niet huilen.. ‘ Ik voelde zijn duim over mijn hand en ik keek naar hem. ‘ Ik kan je nooit zo lang missen.’ Ik keek naar hem en glimlachte half. Hij begreep precies alles wat ik bedoelde. Een jaar lang konden we elkaar elke dag zien en nu was dat ineens allemaal over. Ik at mijn ijsje op en Niall stond op. ‘Kom we gaan even weg..’ Ik keek naar hem en glimlachte. Hij was altijd zo schattig en mysterieus. Ik stond op en wist gewoon dat als we buiten kwamen dat er fans voor hem stonden. Ze hadden ons vast wel gezien. Ik liep met hem naar buiten en hij hield de auto deur voor me open. Ik vroeg me af waarom er in eens een auto van hem hier voor de deur stond. Hij deed de deur open en ik ging zitten en hij kwam naast mij zitten. ‘Wat gaan we doen?’ Ik keek naar hem en hij schudde zijn hoofd. ‘Kom je nog wel achter.’ Ik zuchtte en keek naar hem. ‘Dat is niet leuk!’ ik grijnsde en keek naar hem. Waarom deed hij nou zo geheimzinnig. Ik wilde gewoon weten waar we heen gingen. Ik legde mijn hoofd tegen hem aan en hij streelde mijn hand. Het voelde goed. Ik voelde dat de auto stopte en Niall stapte uit. Hij hield zoals gewoonlijk de deur voor mij open en ik stapte weer uit. Hij liep voor me uit naar buiten en hij draaide zich even om. ‘ Wacht heel even hier..’ Hij liep snel weg via een gang en ik keek het gebouw rond. Ik beet op mijn lip, Ik herkende het wel ergens van. Het was het gebouw waar ik mijn eerste dansoptreden had met hun. Ik dacht even terug aan die eerste keer. Het was geweldig toen. Ik kan het nog zo bedenken wat er allemaal gebeurde. Ik stond op het podium te dansen en ik had vaak oogcontact met Niall. Het ging perfect toen. Ik hoorde muziek en keek om. Het licht was uit en ik keek naar het podium. Ik hoorde een stem naast me en ik zag Liam staan. Hij pakte mijn hand vast en liep richting voren. Na een paar meter liet hij mijn hand los en kwam Harry te voorschijn. Ik grinnikte. Ook Harry pakte mijn hand vast en liep met me een paar meter naar het podium toe. Ik vond het lief van ze dat ze dat deden. Ik zou deze jongens zo erg missen. Ik voelde hoe Harry mijn hand los liet en ik keek nu in Zayns ogen. Ik glimlachte en hij pakte ook mijn hand vast. Hij duwde me de trap op van het podium en daar stond Louis. Ik grinnikte en keek naar Louis. Hij trok een gek gezicht en ik moest lachen. Waarom waren ze zo lief. Hij trok mij het podium verder op en ik glimlachte. Daar zag ik Niall staan. De andere jongens liepen naar niall toe en toen begon Niall te zingen. Zijn stem klonk zo mooi. Ik voelde een traan over mijn wang lopen. Hoe moest ik ooit zonder deze jongens kunnen leven. Deze jongens waren speciaal voor me. Ik keek naar ze en keek naar Niall die nu voor me stond. Hij eindigde zijn zin en Hij duwde zachtjes zijn lippen op mijn lippen. We zoenden en ik hoorde achter me de jongens fluiten. Mijn ogen waren nog steeds een beetje nat en ik keek ze aan. ‘Dit was echt geweldig..’ We gaven een groepsknuffel en ik voelde me fijn. ‘ Ik wil nog helemaal niet weg..’ Ik was een beetje stil geworden van alles wat er was gebeurde. We zouden zo voor de laatste keer samen eten en dan zou ik nog wat verdere dingen moeten inpakken. Ik baalde ervan.

Louis.
Ik stond achter niall en vond het ook wel lastig. Mijn kleine zusje ging gewoon weer terug naar huis. Ze was als een zusje voor me. Ik had veel contact gehad afgelopen maanden gehad met haar. We hadden veel gepraat over hoe we ons leven zagen en hoe we verder zouden gaan. Het was fijn geweest en ik zuchtte. Rosa en Ik waren gewoon soort familie voor elkaar. Eigenlijk net zoals met de andere jongens. Het waren geen vrienden het waren Broers voor mij. Ik begon een groepsknuffel en we zouden zo gaan eten. We hadden afgesproken dat we naar Rosa’s lievelings restaurant zouden gaan in London. We liepen lachend met z’n alle naar buiten en liepen richting dat restaurant. De laatste maaltijd met z’n allen. Het was raar, normaal was het niet zo gezellig als iemand weg ging voor een tijdje. Maar we wisten dat we Rosa toch nog vaak zouden zien omdat ze natuurlijk een relatie met Nialler had. Ik zei dat we gereserveerd hadden. We gingen aan een tafeltje zitten en we bestelden gelijk wat drinken. Ik grinnikte en keek naar Harry en toen naar Rosa.