- 039

Zoey
Nadat ik de deur van thuis dicht had gedaan hoorde ik een stem uit de keuken komen. 'Zoey, ben jij dat.' Ik zuchtte van opluchting. Het is mijn moeder maar. 'Ja mam, ik ben het.' Ik gaf mijn jas aan de huiself en liep naar de keuken toe. 'Hoelang ben je al thuis?' vraag ik. Ik pak een stoel en ga naast haar zitten. 'Een uurtje ofzo.' Ze neemt een slok van haar koffie. 'Waar was je eigelijk.' vraagt ze nieuwsgierig. 'Bij Wegisweg.' Ze knikt. 'Maar mam, wat moet ik nou precies doen straks?' Ze buigt zich naar voren en fluistert wat in mijn oor. Ik schrik. Meent ze dat nou serieus?! Ik knik en sta op.

Ik loop huize Malfoy binnen. Als ik binnen ben hoor ik mensen praten. Het is dus al begonnen. Ik loop de woonkamer binnen. Voldermort kijkt omhoog en kijkt me kwaad aan. 'Zoey, wat leuk dat je nog komt opdagen.' Ik kijk de woonkamer rond en zie Julia verbaasd naar me kijken. Shit, ik zij er ook al één. Ik loop en ga naast Narcissa zitten. Ze glimlach lief naar me. 'Ik wil jullie allemaal wat vertellen..' begint Voldermort. Nou dit gaat leuk worden.