- 032

Julia
Achter me hoor ik voetstappen. Lucius komt de kamer binnen. Hij ziet er moe uit. Een beetje te moe, net alsof hij helemaal niet heeft geslapen. Wat zou er met hem aan de hand zijn. 'Goedemorgen.' mompelt hij licht geïrriteerd. Wat is er gisteravond ooit gebeurd. Achter hem loopt Narcissa. Zij zit er een stuk beter uit dan Lucius. 'Wil je misschien wat eten?' vraagt ze vriendelijk aan mij. Ik knik. Terwijl ik hier zit hoor ik het gesprek van Narcissa en Lucius uit de keuken komen. 'Wat als het niet gebeurd zoals HIJ zegt?' klaagt Lucius. 'Het komt heus wel goed. Ze zal het best wel willen, ze heeft immers geen keuze.' stelt Narcissa hem gerust. Hebben ze het over mij? Als dat zo is, waarbij heb ik dan geen keuze? Het gaat dus waarschijnlijk over mij... en Voldemort. Dat is duidelijk. Zou het iets met de ketting te maken hebben? Mijn gedachten woorden doorbroken door Draco die met luide voetstappen binnen komt lopen. Met een arrogante blik kijkt hij mij aan. Hij is dat van gisteravond dus nog niet vergeten. Ik begin stilletjes te lachen. Draco wordt wat bozer, maar loopt dan ook naar de keuken toe. Ondertussen komt Narcissa met mijn ontbijt uit de keuken gelopen. Ze zet het op tafel en gebaart dat ik kan gaan zitten.