- 030

Julia
Echt ik ga hierover klagen bij het ministerie. Nu moet ik weer stil gaan zitten op mijn kamer terwijl beneden waarschijnlijk allemaal dooddoeners zitten. Misschien Voldemort ook. Van dat idee krijg ik het benauwd. Straks komt hij hier en vermoord hij mij of hij dwingt mij om de ketting te geven! Op mijn tenen sluip ik mijn kamer uit. Mijn staf heb ik stevig in mijn handen vast. Als ik bij de trap ben, ga ik zo staan dat ik alles kan horen. Ik kan een beetje wat zien. Tot mijn grote verrassing zie ik Snape staan. Dit meen je niet. Hij wist het geheim al. Ik heb geen idee wat ik moet denken. 'Goedzo Lucius, eindelijk kun je iets goed voor mij doen.' hoor ik een bekende stem zeggen. 'Voldemort.' fluister ik verbaasd tegen mezelf. 'Wat doe jij hier.' fluistert Draco arrogant in mijn oren. Voordat ik wat kan zeggen word ik bij de trap vandaan gesleept. Ik trek mezelf los. 'Wat heb jij? Serieus hé?' reageer ik boos. Sodeknetter, normaal doen kan hij ook niet. Ik zie hem moeilijk kijken. 'Je weet waarschijnlijk al waarom je nu hier woont. Ik heb er echt niks mee te maken!' zweert hij. Vast een leugen, zodat ik hem zou moeten vertrouwen. Daar trap ik dus niet in. Ik loop naar hem toe en sla keihard in zijn gezicht. 'Ik haat je.' sis ik kwaad.