006

Maar ik moest wel naar huis toe gaan, anders zouden ze zich zorgen maken. Met slome passen liep ik richting mijn huis. Opeens hoorde ik iemand mijn naar schreeuwen, ik draaide me als een speer om en zag niemand. Nu liep ik met snellere passen naar mijn huis toe. Waarom was ik ookalweer lopend gekomen? Ik voelde mijn mobiel trillen, wie valt me nu weer lastig in deze enge situatie?! Ik pakte mijn mobiel en zag dat het BKM ik drukte hem weg daar had ik geen zin in. Ik hoorde diegene weer mijn schreeuwen het klonk echt heel dreigend in mijn oren, en ik rende naar mijn huis toe. Eindelijk ik zag mijn straat! Ik opende met moeite mijn deur en die ramde ik dicht en deed hem opslot. Bedienders kwamen geschrokken de gang in gelopen. 'Alles goed madam?' Ik hield mijn hart vast die erbijna uitsprong wat was dat eng zeg! Ik knikte moeizaam en rende als een gek naar mijn kamer toe, de bedienders verbaast achter laten.

Ik merkte nu pas op dat mijn BB de hele tijd aan het trillen was, en maar niet ophield. Ik keek op het schermpje en zag dat het BKM was, een zucht verliet mijn mond. Ik opende zijn gesprek en zag allemaal dingen staan van: Blijf dan ook staan! Waarom liep je weg? Ik roep je! MIMI!
Ik reageerde er niet op terug, ik zag hem morgen toch wel weer. Ik pleurde mijn mobiel in mijn tas neer en plofte op mijn bed. Wat een rot streek! Waarom moest hij zo bedreigend schreeuwen de hufter! Ik kleede me om en duikte mijn bed in, stik er allemaal toch in!