013

'Je moet niet boos op MIJ worden, Justin,'zei ik boos. 'Ik kan er ook niets aan doen dat ik zoveel werk voor school heb. Als je per se boos wil zijn-'
'Ik ben niet boos, oké?'onderbrak Justin me met een diepe zucht.
'En nu klink je alsof je het tegen iemand hebt die mentaal gestoord is of zo.'
'Nee Madison,'zuchtte hij, 'maar het lijkt wel alsof ik je de laatste tijd amper nog spreek. En als ik je dan nog spreek-'
'Dat ligt niet aan mij,'zei ik boos. 'Ik heb huiswerk, oké? En ook nog een sociaal leven naast jou.'
'Dat weet ik,'mopperde Justin. 'Maar misschien moet je er eens aan denken dat ik ook bij je leven zou willen horen.'
'Dat weet ik wel.' Boos staarde ik naar mijn nagels, die dringend nog eens gelakt zouden moeten worden.
'Trouwens, je kan er misschien eens aan denken dat ik je wel elke dag meerdere keren bel én ik een heel weekend voor je heb vrijgehouden, ook al heb ook ik een sociaal leven. Of denk je soms dat jij het als het "populaire meisje" lastiger hebt?'
Ik ergerde me dood aan de spottende toon in zijn stem bij die laatste zin. 'Als je zo gaat doen, Bieber,'siste ik, 'denk ik dat ik maar af leg.'
'Dat is spijtig voor jou, want ik ben eerst.' En toen legde hij af.

@lalita & @ElleVEE: Dankjewel voor jullie reactie's, aangezien jullie de enigen zijn die de moeite nog nemen om een reactie te plaatsen >.<