- 023

Julia
Met een schuldgevoel loop ik door de gangen. Waarom kon ik het niet zeggen. Het liefst zou ik Draco zwart willen maken, omdat ik hem haat. Dus ik had het best kunnen zeggen, maar dan zou Draco me iets ergs aandoen. Van dit soort gedachten tollen door me hoofd. Ik besluit om even op een bankje te gaan zitten. Opeens merk ik dat er iemand voor me staat. Het is Zoey. 'Uhm, sorry voor wat er in de bibliotheek is gebeurd.' zegt ze zacht. 'Ja, ehm, zit wel goed hoor.' zeg ik wat onzeker. Ze is wel vrienden met Draco. Hoe kan ik weten of ze liegt? Ze is wel iets anders dan Draco. Tot mijn verbazing rent ze plotseling heel hard weg. Soms snap ik haar echt niet. Mysterieus kind.

Moe val ik op mijn bed neer. Wat een gedoe allemaal. Eerst Tom Riddle, dan mijn moeder die vermoord wordt, Draco die me volgt en bijna altijd aanspreekt, Lucius die op school komt, de droom, Zoey die raar doet, Harry, Hermione en Ron hebben iets door, Lucius is een dooddoener, de ketting, 3 leraren die mijn geheim weten, Katie was vervloekt, Draco begint te dreigen, Zoey die opeens haar excuses aanbied en nu moet ik dit zien op te lossen. Opeens begrijp ik het. Voldemort heeft mijn moeder vermoord. Nu heeft Lucius tegen het ministerie gezegd dat hij de dochter van Anne Flitch wel in huis wilt nemen, omdat zij nog geen zeventien is. Maar Lucius is een dooddoener dus iemand die bij Voldemort hoort. Zo komt Voldemort erachter dat ik het ben. Ik moet die ketting opbergen.