Waking up....

Ik werd langzaam wakker in een kamer die ik niet kende. Ik ging rechtop zitten en probeerde op te staan maar m’n hoofd begon meteen te bonken dus ik ging aan de rand van het bed zitten. De kamer waar ik in was had licht roze muren en veel moderne schilderijen en heel veel meisjesachtige frutsels liggen dus ik had snel bepaald dat dit NIET Jacobs kamer was. De deur recht van me ging open en ik zag hetzelfde meisje die gisteren bij Jake de deur open deed. ‘Hoi ik hoorde dat je wakker was, hoe gaat het?’ vroeg ze zorgzaam. ‘uuh goed hoor’ antwoordde ik met een gebroken stem. ‘maar wie ben jij en waar ben ik?’ ‘Ow sorry’ zei ze snel ‘ ik ben Renesmee Jake’s imp.. uuhm vriendin en je bent nu bij mij thuis omdat je gisteren flauw was gevallen, herinner je dat nog?’
Ik probeerde me alles van de vorige dag te herinneren maar mijn hoofd wou nog steeds niet meewerken en het enige wat ik me kon herinneren is dat ik als een gek voor Jake’s huis stond met mijn trouwjurk aan. Waardoor ik meteen naar mijn kleren keek, maar ik had mijn jurk niet meer aan maar juist het tegenovergestelde een grijze joggingbroek en een lichtblauw shirtje met University of Alaska erop. ‘Waar is mijn jurk?’ vroeg ik meteen. ‘Geen zorgen die ligt bij mijn tante we hebben je gisteren maar iets comfortabeler aangetrokken ik hoop dat je het niet erg vind.’ Zei ze een beetje velegen. ‘Nee natuurlijk niet maar waar is Jake? Ik moet hem iets vragen.’
Ik hoorde een deur open gaan en voordat ik ook maar iets kon zeggen zei Renesmee al ‘ Ze is al wakker maar doe rustig a.u.b.’ er kwamen een paar mensen de kamer binnen: een prachtige jongen met amberkleurige ogen en warrig bronskleurig haar, een net zo prachtig meisje met precies dezelfde kleur ogen en donderbruin haar tot op haar schouders en Jake die er nog steeds het zelfde uitzag als gisteren lang, gespierd en shirtloos. ‘Jake!’ zei ik terwijl ik naar hem toe rende en hem een grote knuffel gaf, maar toen begaven mijn knieën het weer en viel ik bijna op de grond, maar net voordat ik de grond raakte ving hij me op en tilde me weer naar het bed waar hij me voorzichtig neerlegde. ‘Gaat het july?’ vroeg het mooie meisje met de bruine haren. ‘Ja hoor alleen een beetje duizelig maar dat is alles.’ Zei ik terwijl ik een glimlach probeerde te maken maar eigenlijk ging het helemaal niet ik was duizelig wist niet waar ik ben en werd omringd door vreemdelingen die net iets te aardig deden voor mijn gevoel. ‘Ik weet dat het nu verwarrend is maar laten we beginnen met het vreemdelingen deel’ zei de prachtige jongen plots alsof hij wist waar ik aan dacht. ‘ Ik ben Edward en dit is mijn vrouw Bella’ zei hij terwijl hij naar het mooie meisje wees, ‘en Jacob en Renesmee ken je nu al. Maar vertel eerst maar eens wat er met jou is gebeurt.’