- 020

Julia
Mijn ogen gaan langzaam open. 'Wat is er gebeurd?' mompel ik. 'Je viel bewusteloos.' hoor ik iemand zeggen. Ik wrijf in mijn ogen en zie dan dat Draco naast mijn bed staat. 'Je bent in de ziekenzaal,' vertelt McGonagall. 'Ik heb een vraag voor je.' 'Vraag maar.' zucht ik. 'Hoe kom je aan die ketting?' Die vraag zag ik dus niet aankomen. 'Uhm..' stamel ik. 'Malfoy, misschien is het beter om ons even alleen te laten.' hoor ik haar zeggen. Ik zie dat Malfoy haar aankijkt alsof hij wil blijven. Dan kijkt hij naar mij. Ik knik en zie hem uit de ziekenzaal lopen. 'Wil je Alsjeblieft mijn vraag beantwoorden? Het is van levensbelang,' vertelt ze paniekerig. 'Er is dus echt wat met die ketting aan de hand.' zeg ik verbaasd. Ik zie haar knikken. Zo is ze op zich wel aardig. Ik begin te twijfelen. Mag ik het wel zeggen? Straks komen ze allemaal achter mijn geheim. 'Ik kreeg het van mijn moeder die het weer van Tom Riddle kreeg toen ze nog op school zat. Ik viel natuurlijk bewusteloos, omdat ik de ketting om had.' antwoord ik. McGonagall kijkt naar mij alsof ik een spook ben. 'Julia, ik weet van je geheim. Dumbledore en Snape weten het ook. Ze mogen het niet vertellen tegen anderen. Je moeder heeft het ons vertelt. Door jou geheim viel je bewusteloos toen je die ketting om had. Als ik de ketting om zou hebben, val ik niet bewusteloos. Vandaar dat ik het even zeker wou weten.' Ik kijk haar verschrikt aan. Zij weet het! Moet ze me dan niet gewoon stiekem haten? Ik bedoel als meer mensen erachter komen gaan ze me vermoorden! 'Doe het alsjeblieft nooit meer om. Alleen als je weet hoe je het moet gebruiken.' zegt ze terwij ze wegloopt.

Na een tijdje komt Draco weer binnen. 'Ik heb ook een vraag.' vertelt hij. 'Wat dan?' vraag ik nieuwsgierig. 'Nou, jij bent de enige van de Gryffindors wie me Draco noemt. Zit daar soms meer achter?' Ik kijk hem raar aan. Noemt iedereen hem dan Malfoy? Blijkbaar hoort dat zo hier. 'Draco, toen ik nog op de Beauxbatons zat, noemde iedereen elkaar ook bij hun voornaam en niet achternaam.' grinnik ik. Draco kijkt teleurgesteld. Waarom kijkt hij nou weer zo. 'Goed, ik noem je wel Malfoy dan.' grinnik ik nog harder. 'Nee nee, noem me Draco alsjeblieft.' zegt hij vlug. Waar is die arrogante Draco Malfoy gebleven. Als ik dat zou zeggen wordt hij wel boos. Draco wordt rood en loopt snel weg. Ondertussen komen Harry, Ron en Hermione binnen. Ik zie ze lachen om Draco's rooie gezicht. 'Alles goed met je? We hoorden dat je bewusteloos was geraakt.' vertelt Hermione. 'Alles is goed. Ik viel per ongeluk tegen iets aan volgens mij.' lieg ik. 'Hopelijk kun je hier snel weg, want morgen wordt de eerste sneeuw verwacht. En je mag geen één sneeuwbalgevechten missen!' roept Ron overenthousiast. 'Dan ben ik hier denk ik al weg.' zeg ik met een grijns.