I have to, but i dont want to

Bij Paul:

Ik rende door het bos en kwam bij de openplek. Iedereen was er al. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ik hijgend. ‘Paul, er is niks ergs.’ Zei Sem. ‘Waarom riepen jullie dan.’ Vroeg ik onbegrijpend. ‘Het gaat over Lizzie.’ Zei Sem. ‘Je moeten ophouden om te gaan met bloedzuigers.’ Zei Jacob bot. ‘Noem haar niet zo!’ snauwde ik boos. ‘Paul even serieus, je moet niet meer met haar omgaan.’ Ik keek iedereen stuk voor stuk aan. Alleen bij Quil zag ik twijfel over het besluit van Sem. Mijn blik werd emotieloos. ‘Dan lijkt me het alleen maar logisch dat Sem niet meer met Emily omgaat.’ Zei ik. ‘Dat is niet hetzelfde.’ Zei Sem. ‘Hoe is dat niet hetzelfde? Hou jij niet van Emily? Of wil je beweren dat ik niet van Lizzie hou?’ Schreeuwde ik. Niemand zei wat. Ik draaide me om. ‘Blijf!’ Beveelde Sem. Ik draaide me om en ging op de grond zitten. ‘Wat? Ga je me nu dwingen weg te blijven van de persoon van wie ik hou?’ vroeg ik uitdagend. Sem slikte. ‘Ik wilde dit niet doen Paul. Maar je mag niet meer naar haar toe.’ Ik draaide me om en rende het bos uit. Ik bleef rennen. Steeds verder en verder. De bergen over. Een bos in en weer uit. Het werd weer ochtend en ik werd moe. Ik ging liggen onder een boom en viel in slaap.