Hoofdstuk 2

Toen iedereen z´n kadootjes aan mij had gegeven gingen we met z´n allen naar buiten waar nu een grote partytent stond. Ik ging snel naar de hapjes en drankjes, want ik had heel erge honger merkte ik nu pas echt. Dat ene broodje had dus niet zoveel geholpen tegen de honger dacht ik bij mezelf. Terwijl ik bijna een kwart van de hapjes naar binnen schokte kwam Renesmee naast me staan en sloeg een arm om m´n middel. Ze ging op haar tenen staan en fluisterde in mijn oor:‘Kom vanavond om 8 uur naar de rivier.’ Ik snapte niet waarom ze niet gewoon haar gave gebruikte om dit door te geven, maar het kon me nu even niks meer schelen, want ze wilde met me afspreken! Gelukkig zag ik Edward nergens, maar dat hoefde niet te betekenen dat hij het niet al wist. Dus ik hoopte dat hij dit niet zou tegen houden, want kom op zeg het moest toch eens van komen…..of niet? Toen ik dit allemaal dacht was Renesmee alweer weg gegaan en kwam “heel toevallig” Edward naar me toe. Ik wist dat ik niet onder dit gesprek uit zou kunnen komen dus ik bleef gewoon staan. Edward kwam naast me staan en keek me aan. Wat hij toen zei verbaasde me:‘Jacob, eigenlijk ben ik het er niet zo mee eens, maar aan de andere kant wat je net dacht was wel waar. Het is namelijk Renesmee keuze of ze jou leuk vind en niet die van mij of iemand anders.’ Ik keek hem verbaasd aan en kon een glimlach niet onderdrukken.