Chapter 59

Ik zat naast Abby te lezen. Ze sliep, eindelijk, en ik beïnvloede haar emoties zodat ze rustig zou kunnen slapen. Ik was blij dat Abby me had overgehaald om te gaan jagen. Het was goed voor me geweest en ik kon me nu beter concentreren.
Ondertussen had ik een nieuw boek gepakt. Ik keek op toen een luid krakend geluid hoorde.
‘Carlisle?’ Vroeg ik. Abby was wakker geworden en had tranen in haar ogen.
‘Jasper, wat was dat?’ Vroeg Abby zacht.
‘Waarschijnlijk is er weer een rib van je gebroken.’ Zei Carlisle toen hij binnen kwam lopen. We namen Abby mee naar boven om te kijken of we deze keer wel iets zouden kunnen zien met een echo. Nee, dus.
Toen Abby haar buik moest laten onderzoeken door Carlisle schrok ik van haar buik, hij was enorm en bijna helemaal blauw. Ik draaide me even om, om rustig te worden. Ik liep naar haar toe en hield haar hand vast.
‘Ja, er is weer een rib gebroken.’ Bevestigde Carlisle. We liepen weer naar beneden met haar zodat ze weer op de bank kon liggen. Er brak iets, maar het klonk anders dan toen net. Er volgde een stroom van bloed. Shit.