Chapter 55

Nadat Abby rond 2 uur inslaap was gevallen dacht ik na over wat ik eigenlijk had aangericht. Dit zou eigenlijk al het einde kunnen zijn van de lieve, zachte, breekbare Abs. Er zouden nog meer Renesmee’s kunnen komen. Ik zuchte zacht en ging me even snel omkleden zodat ik boven de dekens kon liggen. Het was wel leuk aan de ene kant, ik zou misschien, als het was gelukt, vader kunnen worden. Ik dacht na over misschien een naam voor het kind. Daar wou ik nu eigenlijk nog niet aan denken. Ik hoop wel dat het op Abby lijkt en niet op mij, een monster.

’s Ochtends toen Abby gapend wakker werd had ik de roomservice al gebeld. Deze dag zouden we naar de Big ben gaan en naar Buckingham Palace.
‘Jasper, ik denk dat je concurrentie krijgt.’ Zei Abby toen we op de brug naar de Big ben keken.
‘Hoezo?’ Ik keek rond op zoek naar een man die ze had gezien.
‘Nee, gekkie. Ik ben verliefd geworden op de Big ben.’ Zei ze en keek weer omhoog naar de Big ben.
‘Ow, haha.’ Zei ik en nam haar mee naar Buckingham Palace. De wisseling van de wacht zou zo beginnen. We waren net op tijd. We stonden misschien pas 3 minuten op onze plek toen ik in de verte de muziek al hoorde.
‘Jasper, ik kan niets zien.’ Zei Abby. We stonden helemaal achter aan.
‘Wacht.’ Ik tilde haar op en zette haar in mijn nek.
‘Zo beter?’ vroeg ik.
‘Ja.’ Ik kon over de mensen heen kijken. Abby was te klein, ze moest ook altijd op haar tenen staan als ze me een kus wou geven.
‘Jasper, kan jij wel alles zien? Het is echt cool.’ Zei ze.
‘Ik kan alles zien.’ Zei ik. Het was inderdaad enig om te zien. Na de wisseling van de wacht gingen we weer shoppen.
‘Leanne zou dit ook geweldig vinden.’ Zei ze en zwiepte met de tassen die ik niet mocht dragen.