Hst 6.6 eens kan het veranderen

‘waar heb ik dat ding gelaten? Hij keek in de kast. Nee, daar lag hij niet, Tjerk keek overal, maar kon hem niet vinden, misschien wel in de wapenkluis? Hij liep naar de kluis en tikte de code in. Hij keek rond ‘waar is dat rotding? Tjerk zag hem nergens. Hij keek op zijn horloge hoe laat het was, kwart voor vier. Hij wou naar de deur lopen om lopend naar de DKH te gaan, maar bleef plots staan. ‘kwart voor vier!! Hij keek weer op zijn horloge. Demmit, hij zat de hele tijd om mijn pols. Hij lachte even in zichzelf, tikte de goede code in en verdween.
‘weet je wat ik niet begrijp? Zei Anke. Nou, zei Wietske. ‘Waarom we eigenlijk op deze kinderachtige spelletjes ingaan, waarom we meedoen? ‘omdat ze beter willen zijn dan ons! ‘Wie zei dat? Vroeg Daphne een beetje angstig. Ik en Tjerk kwam tevoorschijn. ‘hoelang sta je daar al? Vroeg Iris. ‘vanaf dat Anke vroeg wat ze niet begreep’ antwoordde hij. En hij omhelsde de meiden. ‘wegwezen nu, voordat we gesnapt worden, zei Anke. ‘O, maar jullie worden niet meer gesnapt, jullie zijn al gesnapt’ en Hasse kwam samen met de andere kanonnen aan lopen. ‘Demmit, nu zijn zij er ook nog, ik was net weer een beetje vrolijk, zei Iris geïrriteerd. Tjerk tikte heel snel de coördinaten van de schuilplaats in en wou op teleporteer klikken, maar Wiebe schoot er met een lazerpistool op. ‘nou is ie kapot! Zei Wiebe. En de kanonnen moesten lachen. ‘nou je hebt ons alle zes, wat wil je doen, vroeg Anke. ‘eigenwijze meisjes mogen niet praten, nu!! Zei Hasse. ‘Nou dan vraag ik het, wat wil je nu? Zei Tjerk. ‘We willen……………’zei Hasse en hij keek naar de grond met zijn handen in zijn broekzakken. ‘nou, wat willen jullie? Vroeg Anke. Hasse keek weer naar Anke en Tjerk en zei “we willen dit niet meer. De dames en Tjerk stonden met open mond te kijken. W,w,wat zei je? Vroegen Tjerk en Anke verbaasd. ‘we willen dit niet meer, we hebben toch geen kans het is nutteloos, jullie zijn ons altijd te slim af. We hebben alles geprobeerd. Jaromir en ik we weten niks meer.” Zei Hasse.
Oke,en nu? Vroeg Anke. ‘geen idee, vrienden? Vroeg Hasse twijfelend. Tjerk dacht na en zei toen: ‘Oke, vrienden. En zodoende omhelsde Tjerk en Hasse elkaar. ‘maar thuis hebben we nog steeds oorlog, behalve als je van mijn iPod afblijft. Zei Tjerk. Dat kun je wel vergeten.
Een week later kon je de verschillen duidelijk merken, ze hielpen elkaar zonder kwaadheid, ze praatte gewoon met elkaar en ze lachen zelfs om elkaars grappen. ‘ik dacht dat jullie ruzie hadden? Vroeg Meike. ‘Hadden we ook’ zei Hasse. ‘maar nu niet meer, we hebben het uitgepraat, en nu is het goed’ en Hasse sloeg een arm om Tjerk heen. Ja, zo is het’ zei Tjerk. ‘Oke, mooi maar jullie zijn broers, dus jullie maken vast weer ruzie over een speelgoedautootje’ zei Meike. ‘Dat is heel iets anders’ zei Hasse. ‘we hadden totaal andere ruzie, iets gevaarlijker. Meike keek hun raar aan. ‘Over een superheld en een schurk’ zei Tjerk. En hij liep weg. Meike keek nog steeds raar: ‘het zal wel?