Hoofdstuk 8: De training begint.

"Hier, neem een kauwgompje," zei Tomoka. Kauwgom? Ok, misschien helpt het, weet ik veel, ik nam er gewoon één. "Ok, we gaan beginnen met je training, ik wil dat je je focust op je chakra." Dat was niet moeilijk, ik wist wel hoe dat moest, en voelen was makkelijk. "Voel je het stromen?" Ik knikte. "Mooi, probeer het nu naar één plek te verplaatsen, bijvoorbeeld je handen, voeten of hart." Ik besloot het naar mijn ogen te verplaatsen, aangezien het om een oog techniek ging. "Je oogkleur is veranderd, heb je het naar je ogen gestuurd?" Ik knikte weer. "Mooi, dat is het begin van de techniek. Zie je veranderingen in je zicht?" "Het is scherper geworden, maar meer dan dat zie ik ook niet..." "Hmm... Laten we dan een stapje verder gaan. Probeer met je chakra de kauwgom te vervormen." Ok, dit begon raar te worden... Maar ok, misschien werkt het, het voordeel van de twijfel dan maar. Ik stuurde de chakra naar mijn tong, en via mijn tong in de kauwgom. Via mijn tong hield ik contact en probeerde ik het te vormen. Er zat wel degelijk beweging in! "Et eweekt..." zei ik in de hoop mijn vorming niet te verliezen. "Mooi, probeer er een bol van te maken met je chakra, met je tong naar buiten." Ok, dat klonk pas écht raar. Niet zo raar als dat het er uit zag ben ik bang, net als mijn gezichtsuitdrukking. Compleet gefocust probeerde ik er een bol van te maken, maar het leek meer op een ovaal. "Het is een begin, probeer nu een vierkant." Hij wist niet wat hij vroeg! Dat was echt geen makkie! Ik probeerde en probeerde, maar die hoeken kwamen maar niet fatsoenlijk. Het leek nu dus juist meer op de bol die ik zonet moest maken. Tomoka grinnikte. "Net wat ik dacht, houd hem in die bol. Probeer hem op te blazen, maar wel met je chakra!" Ok waar sloeg dit allemaal op? Ik deed het, maar snapte niet waarom. Deze keer ging het goed, hij bleef rond en werd steeds groter en groter.

~Stukje Tomoka POV~

Ik zag hoe ze haar best deed, en dat het werkte. Ik was onder de indruk van haar enorme chakra hoeveelheid, zou ze door hebben dat we nu al 6 uur bezig waren? Wie zal het zeggen, maar voor vandaag heeft ze het best goed gedaan. "Ok, we gaan morgen verder met moeilijkere vormen dan een bol, aangezien je die nu wel aardig onder de knie hebt, laten we maar wat gaan eten." "Eten? Hoe laat is het dan? We zijn om 1 uur begonnen toch?" "Klopt, en het is nu 7 uur." Ik zag de verbaasde uitdrukking op haar gezicht, ze wist dus nog niet dat het zo lang geduurd had.