Chapter Twenty - Two - Escaped.

Rosa.
ik voelde in mijn haar en had daar een schuifklipje in. Ik liep naar deur en probeerde hem open te maken. Bijna. Ik voelde dat de deur bijna los zat. Ik glimlachte en gaf een harde duw tegen de deur. Ik pakte snel mijn tas en duwde tegen de deur aan. Ik voelde dat hij open ging en ik glimlachte. Ik rende de trap af naar beneden. Ik had nog nooit zo snel gerend. Ik hoorde iemand achter me. Het was de stem van de man. Ik besloot niet achterom te kijken en ik rende het hotel uit. Ik keek even om me heen en zuchtte. Waar was ik ooit. Ik zag honderd meter verder op een taxi. Ik rende ernaar toe en stapte in. Ik trok snel de deur dicht en ik zei waar ik heen wilde. Er was nog nooit zoveel adrenaline in mijn lichaam geweest. Ik keek naar die persoon. ‘Kan je iets sneller rijden?’ de man schudde zijn hoofd. Hij wilde voorzichtig rijden. Ik zag de man achter me aan rijden. Ik was ergens bang. ‘Asjeblieft?’ ik zag dat het al kwart over 7 was. Het concert was al 15 minuten bezig. Ik slikte en voelde hoe de auto stopte. Ik keek naar de man die ook uitstapte. Ik gaf de chauffeur en stapte toen uit. Ik pakte ondertussen mijn backstage pas en beet op mijn lip. Ik was blij dat ik mijn conditie had getraind. Ik stak mijn pasje in de deur en rende naar binnen. Ik rende naar mijn kleedkamer. Ik zag dat de deur nog niet helemaal dicht was. Ik beet op mijn lip en kleedde me heel snel om. Ik zag dat de man nu ook naar binnen was. Ik was bang. Het mocht nu niet fout was. Ik rende richting het podium en zei iets tegen de bewakers. Ik grinnikte toen de bewakers op de man af liepen. Ik voelde een hand op me schouder en ik keek Nigel aan. Ik glimlachte. Hij zei iets in zijn oortje en ik zag dat de dansers het aanpaste. Ik werd op een ding gezet wat omhoog kwam. Het publiek begon hard te schreeuwen. Nog harder dan eerst. Ik glimlachte. Ik voelde dat ik omhoog kwam en ik was weer bij de dansers. Ik begon te dansen. Ik stond nog steeds te trillen op mijn benen van spanning. Ik danste en ik had het koud. Ik had het nooit koud. Ik keek naar Niall en glimlachte. Ik liep naar voren en ging samen met de andere twee meisjes tussen de jongens dansen. Ik keek naar niall en ik zag dat hij opgelucht adem hield. Ik voelde heel snel zijn lippen op mijn wang en ik grijnsde. Ik danste en rende toen terug naar boven. Ik stond nu op het podium op zo’n verhoging. Ik danste en voelde me fijn. Ik danste het podium af samen met de andere en vervolgens zat ik De jongens ook het podium afkomen. Ik nam een slokje water en ging zitten. Ik voelde me niet zo lekker.

Niall.
Ik merkte dat het niet zo goed ging met mij. Ik besloot iets zachter te gaan zingen zodat het niet opviel. Ik had niet door dat er achter ons Rosa al op het podium kwam. Ik hoorde wel ineens het publiek harder schreeuwen. Ik grinnikte en ik zong verder. Ineens zag ik Rosa naast me. Ik haalde opgelucht adem. Ze had me laten schrikken. Vluchtig drukte ik mijn lippen op haar wang en ik zong weer verder. Ik was blij en ik zag dat de rest van de jongens ook opgelucht waren. We eindigden het concert en renden het podium af. Ik rende gelijk op Rosa af en sloeg mijn armen om haar heen. Ze voelde koud aan. Ik trok mijn vest uit en sloeg het om haar heen. ‘Gaat het wel?’ Ik vroeg nog maar niet wat er was gebeurd, Dat zou ze wel een andere keer zeggen. ‘Was je ontvoerd door NINJA”S?” Ik keek naar Louis. Dat was echt zo’n typisch Louis vraag. ‘of was het toch door aliens?’ Ik zag dat Rosa moest lachen. Oke Louis was ook lachwekkend. Ik lachte met hun mee en grinnikte. Ik ging naast Rosa zitten en sloeg mijn arm haar heen. Ik voelde dat ze trilde en ik keek naar haar. ‘Rosa, Wil je zo even mee komen?’ ik keek op en zag Nigel staan. ‘mag ik mee?’ Nigel knikte en ik stond op. Ik pakte Rosa’s hand en hielp haar overeind. Ik zou haar nooit meer alleen weg laten gaan.