- 021.

In mijn ondergoed slofte ik door zijn kamer in de richting naar de badkamer. Kyle lag al ongeveer drie uur te slapen en leek nog lang niet wakker te worden. Beter voor mij, kon ik mijn gedachten weer even op een rijtje zetten. Ik was er nog altijd niet aan gewend dat hij soms zo ruw met me om kon gaan, terwijl er wel degelijk ook een lieve kant aan hem zat. Het was ingewikkeld en zolang hij niks vertelde, twijfelde ik door of ik wel ooit goed genoeg voor hem zou zijn.
Ik waste mijn gezicht even, maar toen ik een blik in de spiegel werpte, had ik door dat dat niet genoeg was. Ik moest echt nodig weer douchen. Snel wandelde ik terug naar de kamer en zocht naar Kyle's kledingkast, die hij verstopt had achter de deur. Snel pakte ik er een oversized shirt uit en een boxer. Het was natuurlijk net niks, en het zou me ook niet staan, maar ik moest iets aan. Ik wandelde naar de badkamer en keek even hoe de douche werkte. Vervolgens zette ik hem eraan en sprong ik er – nadat ik me volledig had ontkleed – onder. De warme stralen streelde tegen mijn huid en ik genoot even van de stilte. Nadat ik al mijn douche rituelen had gevolgd, drukte ik de douche uit en stapte ik uit de ruimte om me even af te drogen. Vervolgens kleedde ik me snel aan. Ik hoorde wat gebonk op de deur, wat me liet beseffen dat Kyle aan de andere kant stond, wachtend tot ik hem binnen zou laten.
Ik trok de deur open en meteen wandelde hij binnen. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en keek even rond. 'Ben je zomaar gaan douchen zonder mij?'
Even dacht ik dat hij boos was, omdat ik had gedoucht, maar toen hij eenmaal zijn zin had afgemaakt, leek het allemaal niet zo erg. 'Je sliep zo schattig, ik wilde je niet wakker maken.'
Hij drukte nog een kus op mijn lippen en duwde me toen langzaam de badkamer weer uit. Ik voelde gewoon hoe me even bekeek en ik wist ook zeker dat ik hier nog commentaar op zou krijgen. Net toen hij zijn mond opende om iets te zeggen, ging de deurbel en hij keek me even aan. 'I guess dat het complimentje nog maar even zal moeten wachten, lieverd. Ik doe wel open.'
Ik hoorde toe hoe hij de trappen afliep en niet veel later de deur opentrok. 'Hallo.'
'Hallo! We willen jullie, namens iedereen, welkom heten in de buurt. En we hadden eigenlijk een vraag..' Mijn adem stokte. Wat moesten hun nou hier?!

Harry Styles.
'Wat wil je doen? Louis lijkt zich helemaal niet om haar te bekommeren!' mopperde Liam.
Ik schudde mijn hoofd. Ik had samen met Liam besloten dat we eens een kijkje moesten gaan nemen bij Kyle, het vriendje van Amber. Ze leek zo gestresst en helemaal niet zich zelf toen ze bij ons was. Het leek alsof er telkens iemand was, die zei dat ze geen lol mocht hebben. Die zei dat – wat ze deed – niet goed genoeg was. Het klopte gewoon niet. 'Ik snap het wel, hoor. Hij schaamt zich kapot. Als ik ooit had geweten dat het meisje vijf uur in die rot-trein had gezeten om hem te zien en hij haar simpel weg negeerde, had ik hem een schop onder zijn hol verkocht. Hij schaamt zich kapot. En logisch. Maar dit is zijn beste vriendin en er klopt gewoon iets niet. En ik wil uitvinden wat, voordat er dingen gebeuren die we allemaal niet willen zien gebeuren. Snap je dat?'
Liam knikte. 'Ik snap het. Wanneer wou je heen?'
Ik stond op. Het was behoorlijk rustig in huis. Niall en Zayn waren eten halen voor vanavond en Louis lag even op bed, omdat hij ook behoorlijk moe was. Hij had gewoon even tijd voor zichzelf nodig. Iets wat ik best begreep. Liam begreep meteen dat ik nu onderweg was en wandelde snel achter me aan. Zachtjes verlieten we het huis, voor het geval dat Louis wakker zou worden, en staken de straat over. Eerlijk gezegd, voelde ik me niet eens prettig bij het idee wat zo werkelijkheid zou worden, maar ik moest dit doen. Voor haar, voor hem. Eenmaal bij de deur aangekomen, drukte ik op de bel en keek ik naar Liam, die nu naast me kwam staan. Hij glimlachte even en we wachtte tot de deur open ging.
De jongen verscheen. 'hallo.'
'Hallo! We willen jullie, namens iedereen, welkom heten in de buurt. En we hadden eigenlijk een vraag.' mompelde ik, zonder moeite. De jongen keek me even aan en ik merkte dat we hem duidelijk ophielde, met wat hij ook van plan was. Ik probeerde er een leuk verhaaltje om heen te knopen, toen Liam me onopvallend een stoot tegen mijn rug gaf. Meteen schoten mijn ogen naar de trap en ik zuchtte. Amber stond enkel in een oversized shirt in een boxer. 'We hebben genoeg gehoord. Dankjewel.'
De jongen gooide de deur meteen achter ons dicht en ik trapte een steentje weg. 'Dit klopte echt niet.'