•3•

Zabini keek me verbaasd aan toen ik mijn tas liet ontploffen. ‘Waarom deed je dat? Ik bedoel je bent een nerd je kan niet zonder een tas of boeken.’ Verontwaardigd keek ik hem aan, ‘Denk je nou echt dat ik zo panisch doe als Granger als ik alleen maar geen boeken bij me heb? Of ontplof in dit geval.’ En ik wees naar mijn verbrande tas. Zabini knikte ‘Ja eigenlijk wel. Ik bedoel je zit altijd alleen en..’ voor dat hij zijn zin kon afmaken begon ik al, ‘Zeg, de reden dat ik alleen zit is omdat niemand ooit de moeite nam om vrienden met me te worden. Ik heb echt kut jaren gehad. Alleen omdat mensen denken dat ik een nerd ben. Omdat ik alleen zit te leren, ik heb niks anders te doen!’ de jongens tegenover me schrokken van mijn uitbarsting en stonden aan de grond genageld.
‘Nou, ik weet niet wat jullie gaan doen maar ik ga terug naar het kasteel. Ik moet nieuwe boeken bestellen.’ En ik liep terug, tenminste dat dacht ik. ‘Wacht!’ hoorde ik achter me en de jongens haalde me in. ‘Het spijt ons, we hadden dat nooit mogen doen.’ Zei Zabini en Malfoy viel hem bij. ‘Ja, we wisten al dat je een schildspreuk over jezelf heen sprak dus we moesten iets anders bedenken.’ Ik trok een wenkbrauw omhoog. ‘Dus jullie dachten, “laten we haar tas afpakken en ervoor zorgen dat ze alleen zit in het bos, als we haar achterlaten.” Het zou me namelijk niks verbazen als jullie dat dachten.’ ‘Nee, dat laatste niet.’ gaf Zabini toe. ‘Jongens lopen we wel de goeie kant op.’ Vroeg Malfoy met een zenuwachtige stem. ‘Volgens mij wel, ben je bang Malfoy?’ vroeg ik een beetje spottend. ‘Nee!’ zei hij een beetje snel ‘maar ik ben er gewoon niet zeker van.’ Ik haalde onverschillig mijn schouders op. ‘Weet je,’ begon Zabini ‘Je bent eigenlijk nog helemaal niet zo raar.’ Ik lachte ‘Nou, lief dat je het zegt.’
En we liepen door, ik zag iets voorbij schieten. ‘Jongens..’ vroeg ik benauwd ‘wat was dat?’ Malfoy lachte ‘Haha, ben je nu bang Fyll!’ ik schudde snel mijn hoofd. ‘Nee, maar je weet niet wat je hier tegen kan komen, of wel dan?’ vroeg ik. Malfoy schudde zijn hoofd en zuchtte. Ik keek op mijn horloge en zag dat het al 6 uur ’s avonds was en slaakte een kreet, de twee jongens keken me geschrokken aan. ‘Wat is er?’ vroeg Zabini benauwd ‘Het is al 6 uur.’ De jongens begonnen te lachen ‘Wat?’ vroeg ik geïrriteerd. ‘Je hebt geen idee waar je bent en je maakt je druk omdat je het diner mist?’ zei Zabini hikkend.