Drunken nights and poor boys [Part 4, years later] - Niam [12+]

Ik zat op Liams schoot, met mijn hoofd tegen zijn borst aan. Ik zuchtte, gewoon omdat ik zo gelukkig was! ‘Wat doen jullie?’ hoorde ik ineens een kinderstemmetje. Liam en ik hadden besloten kinderen te adopteren, en na een jaar ‘rondzoeken’ hadden we een meisje van 12 met haar driejarig broertje gevonden. Hun ouders waren omgekomen in een auto-ongeluk. Toen we binnenkwamen bij het weeshuis, kletste het jongetje meteen honderduit. Maar het meisje was een geval apart. In het begin was ze steeds stil in een hoekje blijven zitten. Maar naarmate we meer langskwamen had ze ons meer en meer geaccepteerd. Op een dag toen we binnenkwamen, had ze zich meteen aan Liam vastgeklampt. ‘Ik wil weg hier,’ snikte ze, ‘willen jullie me alstublieft meenemen naar huis?’ De tranen waren in mijn ogen gesprongen, en ook Liam kon het niet droog houden. Die dag hadden we hen meegenomen naar ons huis, en ze hadden zich meteen thuisgevoeld bij ons. Vanaf die dag voelde het alsof ons gezin echt compleet was. Ondertussen waren we vier jaar verder en vroeg Cas wat we deden. Blijkbaar had hij niks te doen, want overdag kwam hij normaal nauwelijks van zijn kamer af. Misschien kwam het doordat Rose een dagje aan het shoppen was met haar vriendinnen. Tenminste, dat had ze ons verteld, maar ik twijfelde of ik haar moest geloven. Gezien de telefoonrekening was er misschien een jongen in het spel, en ik moest glimlachen. ‘We zitten gewoon, Cas,’ zei Liam tegen de jongen. ‘En hoezo doen jullie dat dan?’ vroeg hij. Tsja, waarom zaten we gewoon. Misschien omdat ik genoot van zijn aanwezigheid, omdat ik van hem hou. Liam antwoordde: ‘We houden van elkaar, dus dan wil je het liefst zo veel mogelijk van elkaar voelen.’ Cas vond het blijkbaar aannemelijk genoeg, want hij liep weer naar zijn kamer toe. Ik glimlachte gemeen. Als hij zo veel mogelijk van me wilde voelen, zou hij dat krijgen ook! Mijn hand die eerst op zijn borst lag, daalde langzaam naar onderen af, terwijl ik nog steeds een gemene grijns op mijn gezicht had staan. Liam begon te blozen. ‘Niet hier Niall,’ fluisterde hij. ‘Hoezo, je wilde toch zo veel mogelijk van me voelen?’ fluisterde ik geil in zijn oor. Ik voelde hoe hij rilde onder mijn aanrakingen, en ik genoot ervan hoe hij van mij genoot. ‘Niall,’ zeurde hij nog even door, maar zijn verweer werd al minder. Ik besloot hem lekker te plagen en streelde langzaam over de binnenkant van zijn bovenbeen. Het kippenvel stond op zijn armen, terwijl ik maar lief naar hem bleef glimlachen. Langzaam ging ik richting zijn kruis, maar raakte het net niet aan. ‘Niall, plaag me niet zo, ik kan er niet tegen!’ zuchtte hij. Toen ging de deurbel. ‘Sorry Liam,’ grinnikte ik, en liep naar de deur. Hij trok een pruillipje, maar ik stak m’n tong naar hem uit. Toen ik de deur opende zag ik Rose staan. ‘Jij hebt toch je eigen sleutels?’ deed ik streng, maar ze zag dat ik het niet meende. ‘Sorry pap, vergeten,’ glimlachte ze terwijl ze een kus op mijn wang drukte. ‘Was het leuk met die jongen?’ vroeg ik glimlachend. ‘Welke jongen?’ vroeg ze onschuldig, en hetzelfde klonk uit de woonkamer, alleen dan op een heel andere toon. Liam had zijn dochter gewoon niet door, maar voor mij was zij een open boek. ‘Nou, je denkt toch niet dat ik geloof dat je met Madison naar de stad was,’ antwoordde ik lachend. ‘Maar pap, ik was toch met Madison naar de stad, dat heb ik nog gezegd,’ verweerde ze zich, maar ik had haar wel door. ‘Tsja, je moet je smoesjes voortaan beter in elkaar draaien jongedame. Madison belde op of je vandaag meeging naar de stad, maar ik heb gezegd dat ze al met jou naar de stad was!’ lachte ik. Liam maakte een verontwaardigd geluid terwijl hij naar de hal kwam gelopen. ‘Tsja,’ lachte Rose nu schaapachtig, terwij Liam met een verbaasd gezicht naar mij keek. Ik knipoogde als antwoord. ‘Nou Rose, ik hoop dat je het leuk hebt gehad met weet ik veel wie. Krijgen wij hem binnenkort ook nog te zien?’ Ze knikte: ‘Waarschijnlijk ja, hij is echt zo’n schatje!’

‘Zie je nou wel!’ schreeuwde Niall triomfantelijk. Ik lachte om hem, hij was nog zo kinds af en toe. Dat was ook één van de dingen die ik zo ongelofelijk leuk aan hem vond, hij was zo geweldig enthousiast! ‘En wie is het?’ vroeg ik toen Niall eenmaal bedaard was. ‘Xander,’ zei ze, en ze bloosde. ‘De... de zoon van... van Louis en Harry?’ stamelde ik. Dat was weer een verhaal apart. Iedereen liep natuurlijk al te roddelen over de bromance, maar dat het eigenlijk een romance was had niemand door. Nou ja, Niall misschien, maar voor de rest niemand. Totdat ik opeens de bijkeuken inliep om de was in de wasmand te gooien, terwijl zij uitgebreid elkaars mond aan het verkennen waren. Harry had louis op de wasmachine geduwd, en die had vervolgens zijn benen om Harry’s heupen heengeslagen. Ik bleef aan de grond genageld staan, en toen ze me binnen hadden horen komen duwden ze zich snel uit elkaar, maar het was al te laat. ‘Oow, ehm... Sorry guys?’ had ik gezegd, en was snel weggerend. Ze waren er meteen diezelfde dag voor uitgekomen bij de andere twee jongens, en zoals verwacht hadden die er geen problemen mee. Uiteindelijk waren ze getrouwd en hadden ze een tweeling geadopteerd: een jongen, Xander, en een meisje, Isabelle. Vroeger speelden Rose, Isabelle en Xander al vaak bij elkaar, en we hadden altijd al gezegd dat Rose en Xander een perfect koppel waren, maar dat het daadwerkelijk zou gebeuren had niemand verwacht! ‘Nou, dat was een verrassing,’ glimlachte Niall ironisch. Die had ook echt ALLES door! Ik had het nooit door wat er in mensen omging, maar Niall, die had bij de politie moeten gaan werken!

‘Nodig hem anders een keertje uit!’ zei ik tegen Rose. Die knikte uitbundig: ‘Morgenavond?’ ‘Ja joh is goed meissie. Liam, jij kookt!’ riep ik richting de keuken. ‘Haha het zal eens niet zo wezen,’ lachte Liam.

‘Het eten was heerlijk meneer,’ zei Xander terwijl hij zijn mond afveegde aan het servetje. ‘Zeg maar Niall joh, anders voel ik me meteen zo oud,’ lachte Niall. ‘Hee, jij hebt niks gedaan, ik heb gekookt ja! Het enige wat jij gedaan hebt is van het toetje gesnoept!’ riep ik nep-boos naar hem. ‘Hee, ik moest toch weten wat je die jongen voorschotelt, straks komt hij hier nooit meer over de vloer, en dat wil ik Rose niet aandoen!’ verweerde hij zich met pretlichtjes in zijn ogen. Xander bloosde: ‘Wees maar gerust, het was echt heerlijk me... Liam!’ herstelde hij zich snel. Ik lachte hem dankbaar toe. ‘Ehm pap? Is het goed als ik vannacht... ehm... bij Xander... slaap?’ vroeg Rose. ‘Daar moet ik het even met je vader over hebben jongedame,’ antwoordde ik quasi-streng, maar ze wist dat ik hier bijna geen nee tegen kon zeggen. Aangezien Cas bij een vriendje aan het logeren was, hadden Niall en ik dan weer eens het huis voor onszelf. En die kans wilde ik natuurlijk niet laten glippen! Ik liep naar Niall toe die de afwas stond te doen in de keuken. ‘Wat zou jij er van zeggen als we Rose een pleziertje gunden, en daarmee onszelf ook?’ fluisterde ik in zijn oor. De rillingen trokken over zijn rug, voelde ik, en het kippenvel stond op zijn armen. ‘I take that as a yes?’ lachte ik. Hij kon alleen maar knikken. Glimlachend liep ik terug naar de woonkamer. ‘Na een lang gesprek,’ knipoogde ik, ‘heeft hij eindelijk toegegeven.’ ‘Dankje dankje dankje pap je bent de beste!’ schreeuwde ze, terwijl Xander maar bleef blozen. Hij was inderdaad echt een schatje! ‘Doe je wel voorzichtig,’ waarschuwde ik haar, met een wenkbrauwwiebel. ‘Ja pap ik doe voorzichtig,’ zuchtte ze, 'ik heb alles bij me hoor!'

Eindelijk, Rose en Xander waren weg. Begrijp me niet verkeerd, het was erg gezellig geweest, maar nu hadden Liam en ik tenminste het hele huis voor ons alleen. Ik moest al glimlachen bij die gedachte, dit ging nog een hele leuke nacht worden! Toen kwam Liam binnen, en hij plofte op de bank. ‘Ik denk dat ik vanavond helemaal niks meer ga doen, en vroeg naar bed ga,’ zei hij met een scheve glimlach. ‘O helemaal niet meneertje, jij bent de hele avond en nacht van mij. Morgen is het zaterdag dus we kunnen toch uitslapen!’ antwoordde ik verontwaardigd. ‘Tsja, dat moet dan maar he,’ zei hij alsof het de grootste moeite was. Ik ging bij hem op schoot zitten, en fluisterde geil in zijn oor: ‘Kom maar op, I can have you.’

Niall schreeuwde het uit onder me van puur genot. Ik hijgde ook zwaar en wist dat ik ieder moment kon komen. Toen we klaar waren stortten we allebei in op het bed van inspanning. ‘Dat... heb ik... zo... gemist,’ hijgde Niall. Ik knipoogde: ‘Really? Let’s start again than!’