Hst 7

Met hun handen vol kwamen ze bij de roei aan.
‘Nou maak snel die deur open’ zei Hasse.
‘Dat gaat niet’ zei Wiebe ‘Mijn sleutels, die liggen nog in de glasfabriek!’
‘Kut’ zei Hasse.
‘Sukkel!’ zei Anke.
‘Ja, had jij je haarspeld maar eerder moeten vinden’ zei Wiebe.
‘Kappen jullie’ zei Hasse ‘We leggen de spullen wel in een van die boten onder het terras en gaan volgende week weer verder’
‘Hoe dan?’ vroeg Tjerk.
‘Door jou over het hek te gooien’ zei Wiebe.
‘We gaan met niemand gooien!’ zei Anke.
‘Oke dan’ zei Hasse ‘Bij 3 duwen we hem door het hek’
‘Wat!’ zei Lieuwe.
‘1…2…3, duwen!’ zei Hasse.
En met weinig moeite was Lieuwe door het hek heen. Hij kreeg alle spullen in zijn handen geduwd en viel bijna van de trap af.
‘Pas op!’ zei Anke.
Toen Lieuwe de spullen had opgeborgen wouden ze naar huis gaan.
‘Help! Ik zit vast’ zei Lieuwe.
Hasse en Wiebe pakte Lieuwe vast en trokken op drie.
‘1…2…3’ zei Tjerk.
‘Au, jullie trekken zowat mijn arm eraf’ zei Lieuwe.
Maar gelukkig was Lieuwe bevrijd en gingen ze naar huis.