•2•
Zabini en de witblonde jongen, die Draco Malfoy heette, renden het kasteel uit. Ik rende ze achterna en veel mensen keken ons verbaasd na. ‘Hey, kom terug!’ schreeuwde ik naar de twee jongens, die schaterend wegrenden, naar Hagrid’s huisje en dan kwam het bos. De jongens renden stug door het bos in. En ik rende ze gewoon achterna. Ook al ben ik als de dood voor de beesten die in het bos leven. ‘Je kan ons nooit bijhouden, je kan helemaal niks!’ riep Malfoy, dat was de druppel, na al zes jaar lang getreiterd te zijn, wordt het zwaar irritant. Meestal gaan ze niet verder dan wat schelden en me stiekem vervloeken. Waardoor ik standaard een schildspreuk over mezelf uitsprak. ‘Stupefy.’ Ik stuurde de spreuk naar Zabini maar miste op een haar na. De jongens lachten ‘Expelliarmus.’ Riep Malfoy en die miste me en raakte een boom ‘Is dat alles wat je kan? Is dat niet een beetje laf voor een Slytherin?’ ik nam een sprintje waardoor ik ze wat in haalde. ‘Dus jij wilt grof geschut Fyll? Nou dan krijg je dat!’ riep Malfoy ‘Wat dacht je van een Unforgivable curse?’ Zabini keek Malfoy aan. ‘Dray, doe dat nou niet.’ Ik begon uitgeput te worden de jongens ook. We waren al ver in het bos. De jongens stopten op een open plek en draaiden zich om. Ik stopte op de rand van de open plek, we stonden tegenover elkaar, alle drie met onze wand in ons hand. ‘ Je hebt geluk dat Blaise voor je opkomt anders was het wel anders afgelopen.’ Ik lachte schamper en keek Zabini aan, ‘Nou, bedankt.’ Zabini keek arrogant mijn kant op en nam aanstalten aan om een spreuk af te vuren. ‘Rictusempra.’ ‘Protego, is dat alles?’ ik liep op ze af. ‘Kom op, geef gewoon mijn tas terug.’ Draco wisselde een blik uit met Zabini en keek me aan. ‘Hoezo is die belangrijk?’ hij grijnsde en ik gaf hem mijn “liefste” glimlach. ‘Nou, nu je het zegt, eigenlijk niet.’ ik zag een flits van verbazing door zijn ogen gaan maar hij herstelde zich snel. ‘Dus het is gewoon goed als ik hem verbrand of opblaas?’ hij legde mijn tas op de grond en keek twijfelend van mij naar mijn tas. ‘Ik wil het anders ook wel doen.’ Zei ik kalm en richtte mijn wand op mijn tas, ‘Reducto’ en keek toe hoe mijn tas ontplofte.
blêh!! ben ziek.. dus probeer nog een hoofdstukje te plaatsen vandaag!!!!
Reageer (4)
hahaha! snel verder! leuk!
1 decennium geledenhaha, ik laat ook altijd mijn tas ontploffenxD
1 decennium geledensnel verder!!
love your story
1 decennium geledeno-o
1 decennium geleden