010. San fransisco, here we come!

'Hey, wakker worden! Dames opstaan, we gaan zo!' vertelt Olivia. Ik en Danice worden in een keer wakker, en gapen. 'Hey mam!' begroet Gina haar moeder. 'Eh hoi! Maar waarom sliepen jullie hier?' vraagt moeder Summers. 'De deur was opeens op slot, wie is er als laatste op bed gegaan?' vertelt Danice. 'Dat was Victor? Hoezo dan..?' vraagt Olivia weer. 'Dan moet hij de deur op slot hebben gedaan, want alle deuren waren op slot in het huis, behalve deze. Toen ik naar binnen liep moest Victor naar de wc, naast de trap, en toen heeft hij de deur snel op slot gedaan van buiten. Dus heeft hij ons opgesloten! Wat e..' Verder komt Danice niet, want Olivia kijkt vol ongeloof. 'Dat zou hij denk ik niet doen, maar opschieten dames, het is al bijna tijd.' Olivia loopt al weg, in haar nette jurkje, en rode pumps. Rood gestifte lippen, en lila oogschaduw met eyeliner. Danice staat op, en ik loop al naar de trap. Al snel zijn we boven op mijn kamer, waar nu niks meer staat. 'O ja, het staat beneden!' Samen lopen ze weer naar beneden, en staan al gauw samen in de badkamer met onze tas met kleren erin. Ik pakte een leuk setje, een jurkje, een doorschijnend shirtje, een Detective-hoed, en een stel hakken. Danice pakte een lang shirt, een baseball jack, lange nylon sokken, en ook hakken. Haar haren nonchalant over haar schouder, en een lichte lipgloss op. 'Ready?' vraag ik. 'Ready!' antwoordt Danice. We pakken onze spullen bij elkaar, en verlaten de lege badkamer. Ik pak mijn jas van de kapstok, en trek mijn jas aan. Danice neemt hetzelfde voorbeeld, en springt maar wat. Ik pak mijn col, en doe hem om. Samen lopen we met de laatste spullen die we nodig hebben naar de verhuiswagen. Olivia komt op Danice en mij afrennen, en vraagt of we even mee willen naar de kelder, om te kijken of er nog iets ligt. Ik kijk, en zie de twee kittens lekker slapen. 'Wat? Hoe kun je ze vergeten mam?' vraag ik boos. 'Ze zijn van jou-hou!' antwoord mam. Ik pak ze op, en leg ze in mijn ''poezen''-tasje, je hebt ook wel van die honden tassen. Deze is van dons, met een grote opening, en een soort sluitritsje, met gaten en alles erin. Hij was duur, maar ze mogen verwend worden. Voor de rest was de hele kelder helemaal leg gehaald, door de verhuizers. Met z'n allen pakken we de rest nog snel, en al gauw is het hele huis leeg. Niks is er meer van over, want morgen wordt het aan de andere bewoners 'gegeven'. 'Kom dames, we gaan,' mijn moeder dringt aan. Samen lopen we naar de auto, en mam doet de deur nog snel op slot. Ze stapt in, en met z'n allen gaan we op weg naar San Fransisco.