*~68~*

68.
“AAAAAHHH” Katsu zat met een schok overeind en ademde diep in en uit. Zijn T-shirt plakte aan zijn lichaam net als zijn haren die bezweet aan zijn voorhoofd plakte. Alles kleefde van het zweet en de kamer leek plotseling 10 graden warmer. Zijn ogen stonde wijd en werden wijder toen zijn kamer deur open ging. Het krakende geluid van de oude houten deur vulde de kamer. Madara’s lichaam vormde zich in de deuropening waar Katsu lichtjes een angst geluidje van maakte. De zware voetstappen maakte een hard geluid bij elke stap waar zijn voeten de grond raakte. “Sta op!” Katsu stond meteen op toen de ijzige stem hem comandeerde. Madara keek hem even onderzoekend aan en sloeg hem toen vol in zijn gezicht. Katsu’s hoofd ging opzij, maar hij maakte verder geen beweging. Zijn kin werd ruig vastgepakt en weer omgedraait richting Madara. “Eindelijk, ik dacht dat het nooit zou gebeuren.” Een paarse gloed vulde de kamer en ging over Katsu’s lichaam. Katsu’s ogen waren wijd open terwijl er felle lichtflitsen uit zijn ogen kwamen. Een brandende pijn ging snel van zijn ogen naar zijn onderrug. Katsu gilde hard en greep zijn hoofd vast. “AARGHHHH !!!! W-WAT GEBEURT ER ?!!!!” Madara grijnsde breed naar de jongen die helemaal gek werd. Katsu greep Madara’s t-shirt vast en verbergde zijn hoofd in de mans borst. “Laat het stoppen alstublieft.” Tranen rolde over zijn wangen van de hevige druk op zijn hoofd en lichaam. Het gevoel alsof zijn hersenen elk moment uit elkaar kon knallen werd steeds groter en groter. De oudere man liet zijn hand op Katsu’s hoofd zakken en woelde er even lichtjes door heen. “Niet huilen, kleine Katsu. Het is niet zo erg.” Madara maakte troostende geluiden en aaide de jongen over zijn rug. “Het is NOG niet zo erg, de pijn is maar een klein beetje van wat er nog komen gaat.” Katsu keek geschrokken op en wou zich weg duwen van Madara die hem grijnzend terug trok tegen zich aan.

Itachi maakte een aantal handsigns en de enorme rots voor de deur verschoof. Met zijn drieën liepen ze naar binnen. Ayumi gaapte even en wreef vemoeity haar hand door haar ogen heen. Ayumi glimlachte lief en aaide Ayumi over haar hoofd en duwde haar richting een deur. “Itachi, Ayumi un ?! Wie is dat ??” Ze waren in de woonkamer van de Akatsuki en Deidara keek verbaasd op van de tv net als de rest van de leden. Itachi opende zijn mond maar een zwaardere stem achter hem was hem voor. “Dat is Seiko” Itachi draaide zich om en zag Pein staan, Konan stond schuin achter hem en glimlachte lief. De woonkamer werd even helemaal stil totdat Deidara zich letterlijk van de bank bombardeerde en naar Seiko vloog. “Omg, Seiko?! Maar hoe, ik bedoel ze was dood?!” De rest van de leden waren ook opgestaan en stonden nu in een groepje voor het meisje. Pein zuchtte diep. “Ik iets besloten” Iedereen keek op naar Pein toen hij sprak. “We moeten tobi vermoorden voordat het te laat is.” Itachi keek met grote ogen net als de rest van Akatsuki. “Tobi is niet wie jullie denken dat hij is, Tobi is niemand anders dan Uchiha Madara, en ik begin nu pas in te zien wat voor een gevaren zich beginnen te vormen. We moeten er voor zorgen dat hij geen kant meer op kan.” Pein draaide zich om naar Ayumi en keek haar doordringend aan. “Ayumi, Katsu heeft de zelfde kekkei genkai als jou, zijn chakra is groter dan die van een normale ninja. Jou kekkei genkai kan de hele wereld laten verdwijnen alsof hij nooit heeft bestaan. En Madara weet hoe.” Hidan gromde even. “Die vuile *piep pieeeeeeeep* met zijn *pieeeep piep piep pieeeeeep* Ik heb die *piep pieeeeeeeeeeeeeeeep pieeeeep* nooit gemogen” Een zenuwtrekje onder Kakuzu’s oog pulseerde op en neer en met een volle vuist sloeg hij zijn teampartner vol op zijn hoofd. Sasori schudde zijn hoofd en had zijn handen over Seiko’s oren geslagen die verbaasd naar Hidan staarde. Kisame grinnikte hoofdschuddend “Welkom bij Akatsuki.” Toen iedereen weer een beetje was gekalmeert sprak pein weer. “Ik wil dat iedereen goed is uitgerust want morgen ochtend beginnen we missie ‘vernietig Madara’ Muhahaha” Iedereen zette een stap terug. Zo hadden ze Pein nog nooit gezien, hij was compleet doorgedraait. Hij kuchtte even. “Excuses, ik moest mijn haat even kwijt.” Met die woorden draaide hij zich om en Konan volgde hem, wel met 10 meter tussen ruimte.

Reacties onegai~