032~

Laura reageerde niet meer op tom, en liet zich ook helemaal achteruit vallen. Ergens, ze wist niet helemaal wanneer, had Tom zijn arm om haar heen geslagen en was ze in slaap gevallen, opgerold in een bolletje. onder Toms arm, tegen zijn borst, met de limo van haar blikje op de grond.

Ik werd wakker van een gil. Ik knipperde met mijn ogen en pas toen ik Simone zag kijken naar TOm en Mij merkte ik dat ik helemaal om tom heen lag. Ik slikte en knipperde eens met mijn ogen. Het was echt waar, ik was zo tegen Tom in slaap gevallen. Ik maakte me snel los -Tom zijn hand zat in mijn haar-, schoof onder Toms arm door en probeerde Simone niet aan te kijken. Ik wist dat dit net het gene was wat ze niet wou dat TOm zou doen. Ik haastte me naar mijn kamer, in de hoop om niemand tegen te komen, maar ik was te laat. De jongens hadden Simones gilletje gehoord, en ze waren meteen komen kijken. ik ontweek vooral Bills blik. Ik had hem gisteren gezegd dat ik het niet wou geloven, en dat ik gewoon vrienden met Tom wou zijn, en dan vond iedereen ons hier lekker samen geplakt -door de limonade- te slapen. Mijn acties maakten mijn woorden ongedaan, zo leek het toch. Maar ik herinnerde me dat het Tom was die rond mij lag, dus eigenlijk was het Tom die mijn woorden ongedaan maakte. Ik wist dat ik hem niet kon negeren of ontwijken, want dan zou ik mijn vriend verliezen, maar als het zo door bleef gaan, zou ik mijn vriend ook verliezen. Het leek erop dat iemand me probeerde te verdoemen om geen vrienden te kunnen blijven met Tom. Alleen wist ik niet wie. Ik Douchtte me snel en probeerde ervoor te zorgden dat ik niet alleen met Simone -voor het geval dat ze mij wou zeggen om beter bij TOm uit de buurt te blijven, iets wat me jammer genoeg wel zou uitkomen- of Tom -voor het geval dat hij het gedacht had gekregen dat dit iets meer betekende dan het was- in een kamer was. Ik zag Bill tijdens het ontbijt schuldbewust kijken naar mij en ik snapte absoluut niet waarom. Wat was er nu weer aan de hand? ik vroeg mezelf af of ik het eigenlijk nog wilde weten.