Chapter One.

Vandaag was de dag. Ik, Audrey Burbary, ging samen met mijn beste vriendinnen naar Engeland. We wouden dat al heel erg lang doen, maar nu was het de perfecte timing. Mijn neef Niall Horan had me uitgenodigd omdat het al te lang geleden was. Ik leefde in België, maar ik was half Iers. I loved it! Ik ging ook Elaine zien in Engeland, Niall's zusje. Ik was echt close met haar en zij ook met mij. O, wat hield ik toch van haar. "Welk perron is het voor de Eurostar?" zei Brunilda. Brunilda was één van mijn beste vriendinnen. Ik kende haar al superlang en ik kon haar echt alles vertellen. Dat vond ik echt belangrijk in een vriendschap. "Euh, ik dacht dat het perron 14 was. Wilt er anders iemand kijken op haar ticket?" zei ik. "Ik zal wel kijken!" Nicole stak haar hand op. Ze nam haar tas, rommelde er in en haalde haar ticket boven. "Ja, het is perron 14. Daar dus!" "Yes! Zeg, Audrey. Niall is toch een beetje een knapperd of niet?" zei Kelsey. "Euh, dat weet ik niet, hoor. Ik zie hem als mijn neef, niet als mijn future boyfriend." Ik moest lachen met mijn woordkeuze. Het was al 2 jaar geleden dat ik Niall had gezien. Zou hij veel veranderd zijn? Ik was echt benieuwd hoe het met hem was. "Beste mensen, de Eurostar gaat bijna vertrekken. Zou u alsjeblieft willen instappen en uw plaats willen innemen?" zei een vrouwenstem door intercom en ze herhaalde het in het Engels en in het Frans. "Wauw, de trein is echt super! Hoelang duurt het om naar Londen te gaan?" zei Olivia. Ze was druk met sms'en naar haar vriend Aiden. "Normaal twee uur en een halfuur." zei ik. Mijn vriendinnen vroegen me zoveel over Engeland omdat ik er al vaak was gegaan. Ik had gedacht dat Niall me had uitgenodigd bij zijn huis in Noord-Ierland, maar nu ging hij ons ophalen in Londen. Waarvoor wist ik ook niet. De vrouwenstem van de intercom zei dat de Eurostar ging vertrekken. Ik kon niet wachten tot ik Niall en Engeland zag.