001. Roll away your stone

Terwijl ik mijn grote koffer uit de kelder haal, zucht ik diep. Vandaag is de dag dat ik ga verhuizen, opnieuw. In deze koffer moeten al mijn kleren wel passen. 'Knock, knock!' hoor ik op de deur. 'Kom binnen!' zeg ik vermoeid. Ik haat verhuizen, dit is nu al de vierde keer in Amerika. 'Ik heb nog snel brownies gehaald voor je, hier,' en mijn moeder geeft me een witte zak met bruine, vage koekjes erin. 'Dankjewel.' antwoord ik. Ik pak een brownie uit de zak, en eet hem in een keer op. Mijn moeder verlaat de kamer, en doet de deur zachtjes dicht. Als ik de brownie op heb, ga ik in de inloop-kast staan. Ik pak mijn stapeltje shirts op, en leg het in de koffer, die verdeeld is in vakken. Daarna loop ik naar de stapels broeken, en pak er een op. Dit doe ik vervolgens weer in de koffer, ga maar door. Als ik dan met al mijn kleren, schoenen, accesoires, tasjes, klaar ben, sluit ik het kleren vak. Aan de andere kant van de koffer zie ik alleen nog maar wat stof vliegen, als ik het wegblaas. Ik pak mijn make-up spullen, en prop ze allemaal in de toilet-tas. Ik zucht, was ik maar nooit in dit gezin geboren. Ik kan wel op straat gaan wonen, of ik ga naar een vriendin en daar onder duiken?! Whatever.