9/11 day 1,3

wat kan er veel dingen gebeuren in een moment.
er komt een grote stof wolk op ons af en het laatste wat ik zie is de bezorgde blik van de jongen op me branden.
toen werd alles zwart....

wit was wat ik zag alles was wit hel ver weg zag ik iets een schim een mannen schim ik wilden er naar toe lopen rennen! maar het kon niet ik leek aan de grond vast zitten de schim kwam naar mij toe hij zweef het, toen het dicht bij was zag ik wie het was ...
me vader mijn overleden vader betekent het dat ik nu ook dood ben?
ik weet 1 ding ik wil hier nooit meer weg ik wil bijfen bij hem mijn vader.
hij sprak maar ik hoorden het niet ik wilden zijn stem zo graag horen wat gebeurt er met me,
'pap?' het komt zwak maar hoorbaar uit mijn mond hij knikt en hij fluisterde wat ik wist wat het was dat zeiden we altijd tegen elkaar
'geef niet op kijk naar de toekomst kijkt wat er komt als alles mis gaat weet je dat ik van je hou wat je ook doet ik zit hier hier in je hard'
daar was het weer een gelukzalig gevoel ging door me lichaam "hope? iedereen heeft geheimen zo ook ik je ontdekt het wel als je ouder bent het komt goed dat beloof ik" op dat moment komt heel snel een zwart vlak voor me ogen..

ik hap naar adem en het eerste wat ik zie is een jongen voor me met bezorgde ogen ik glimlach zacht en hij laat een opgeluchten zucht 'godszijdank je bent er weer laat me nooit meer zo schrikken' zegt de onbekende jongen 'zou ik mogen weten met wie ik praat?' vroeg ik zacht hij keek eerst verbaast maar toen kwam er een kleine glimlach om mijn mond 'tom' tom de jongen met wie ik praat mooie naam voor een jongen 'jij?'ik keek hem eerst raar aan toen ik snapte dat hij mijn naam wilden weten zei ik maar snel en krachtig 'hope, hope is mijn naam' ik zeg hem bedenkelijk kijken en zei toen 'oke hope ik weet niet of je het door hebt maar er is net iets neergestort en wij gaan nu naar een veilige plek' voor hij alle woorden had uitgesproken tilden hij mij op en liep hij weg met mij in zijn armen..