Nobody knows - 6.5

      “En?” Harry boog zich over de tafel heen zodat hij bijna in Nialls gezicht hing. “Hoe is het gegaan? Goed zeker, ik zag wel dat je hand op haar heup lag toen je daarnet binnen wandeld” de stroom van woorden kwam zonder enige stottering Harry’s mond uit.
      “Euhm, wat?” Niall had geen enkel woord verstaan van wat Harry zei. Louis trok Harry terug neer op zijn stoel.
      “Hoe is het met het Niall Olivia plan? Harry zei dat hij gezien had dat je deze ochtend een hand op haar heup had liggen”
      “Waarom is dat zo speciaal dan?”
      “Omdat Olivia dat normaal gezien niet laat doen, ze heeft bijna geen lichamelijk contact met jongens die ze niet vertrouwd. En vertrouwen is heel erg belangrijk bij haar, voor welke relatie dan ook. Zelfs een vriendschappelijke”
      “Dus, dan betekent dit dat ik goed bezig ben?” een glimlach verscheen op Nialls gezicht toen Louis knikte.
      “Ik ben trots op je” Zayn gaf Niall een schouderklopje. “Ik had nooit gedacht dat het zo snel en zo goed zou lukken”
      “Onderschat je me misschien?”
      “Natuurlijk niet” Zayn haalde zijn schouders op. “Ik dacht gewoon dat je het rustiger aan zou doen”
      “Rustiger aan? Je kan niet rustiger aan doen dat dit” Harry zuchte. “Hij zit al een paar maanden achter haar aan”
      “Echt niet”
      “Echt wel”
      “Nee, pas sinds vorige maand”
      “In mijn ogen is dat nog altijd lang”
      “Alle normale tijden voor een relatie zijn in jouw ogen lang, Styles”
      “Hoor wie het zegt, jij had na drie dagen al gekust met Danielle”
      “Zij is een uitzondering” mompelde Liam.
      “Kunnen we bij het topic blijven? Liam heeft Danielle al versierd maar Niall Olivia nog niet. Dus dat is belangrijker”
      “Ik had nooit gedacht dat jij hier zo veel aandacht aan zou besteden Lou, tenslotte is zij jouw beste vriendin”
      “Daarom net Hazz, als ze niet mijn beste vriendin was zou het me niet uit maken hoe Niall haar versierd. Nu wil ik dat het op een goede manier gebeurd”
      “Daar zit logica in” mompelde Harry. “Ik zou ook willen dat mijn beste vriendin op een goede manier versierd werd”
      “Jij zou dat ook willen?” Olivia kwam de kamer weer binnen gewandelt en ging met een haarborstel door haar haren heen.
      “Ja, we hadden het er over hoe Louis wou dat jij versierd zou worden” verbaasd keek Olivia Louis aan
      “Wat? Ik heb enkel het beste met je voor”
      “Het is gewoon raar dat jullie daar over praten” Niall was blij dat Olivia zijn rode wangen niet op merkte, heel subtiek keek hij de andere kant op toen ze naast hem kwam zitten. “Zie ik er zo slecht uit?” met een brede glimlach keek Olivia Niall, die nog steeds de andere kant uit staarde, aan.
      “Hoe bedoel je?” de Ierse jongen draaide zich om en keek recht in haar prachtige bruine ogen, oh god waarom kon hij haar nu niet gewoon kussen?
      “Omdat je weg kijkt” Olivia’s glimlach werd nog iets groter waardoor haar mond een beetje open ging en een stukje van haar witte tanden te voorschijn kwam.
      “Ah, dat. Nee, ik was gewoon naar buiten aan het kijken” Niall haalde zijn schouders op als teken dat het niet belangrijk was.
      “Wat gaan we vandaag doen?” Zayn had zich achterstevoren op de stoel gezet en keek de tafel rond. “Want ik blijf hier niet een hele dag zitten”
      “Karten?” stelde Olivia voor. “De meeste mensen zijn vandaag gaan werken of zitten op school, dus zo druk zal het niet zijn” ze haalde even haar rechterhand door haar haren heen zodat deze goed kwamen te liggen.
      “Dat is nog wel leuk”
      “Dan kan ik jullie allemaal in maken” een grijns verscheen op Harry’s gezicht toen hij Olivia met haar ogen zag draaien.
      “Droom verder” mompelde Louis en gaf Harry een zachte duw tegen zijn hoofd. “Maar is dat goed? En dan maakt Olivia deze avond wel eten, toch Little Olive?”
      “Natuurlijk, want als jij iets maakt dan kunnen we voedselvergiftiging krijgen. Wat willen jullie eten?”
      “Frietjes?” Louis was al de andere jongens voor. “Met stoofvlees”
      “Met wat?” verbaasd keek Liam Louis aan. “Wat is stoofvlees?”
      “Iets belgisch” Louis maakt een wegwuifgebaar met zijn hand. “Maar Olivia kan het heel goed maken, de mama van haar oma was belgisch en kon het dus kei goed maken. En Olivia heeft het ook leren maken”
      “Dus stoofvlees met frietjes?” snelde legde Olivia uit wat stoofvlees was waarna de jongens knikte. “Dan moeten we wel nog even langs de winkel”
      “Dat doen we na het karten” Olivia knikte instemmend.
      “Hoe laat vertrekken we?”
      “Tegen twee uur?” Louis wierp een blik op de klok en zag dat die aangaf dat het half één was. “Dan heben we nog even tijd” Olivia wierp een blik naar buiten, waar aan de hemel het zonnetje fel scheen.
      “Dan ga ik naar buiten gaan” ze schoof haar stoel achteruit en wandelde de tuin in, een zacht windje speelde met haar haren.
      “En wat ga je precies buiten doen?” de jongens waren haar gevold en Louis legde zijn hand op Olivia’s schouder.
      “Zonnen” mompelde ze, het zonnetje scheen net niet te hard om schroeiend heet te zijn. Met een simpele beweging trok ze haar T-shirt over haar hoofd heen en kwam haar bikinitopje te voorschijn. Ze zette zich neer op een van de twee ligstoelen en viste haar mp3 uit haar broekzak.
      “Serieus?” Olivia knikte en stak vervolgens één van de mp3-oortjes in haar oor.
      “Kom er bij zitten” mompelde ze.
      “Nee, gek. Zonnen is niets voor jongens,” Louis stak zijn borstkas vooruit, “wij gaan voetballen” kondigde hij aan en met vijf grote stappen stond hij op het gras en viste een voetbal uit een van de struiken. “Wie komt er met mij in een ploeg?” na een vijftal minuutjes hadden de jongens zich verdeeld in twee ploegen. Harry, Liam en Zayn vormde ploeg één en Louis en Niall ploeg twee. Zij waren maar met twee omdat Niall en Louis beide op voetbal hadden zaten of gezeten hadden en de andere jongens niet. Dus deze regeling was eerlijker volgens Zayn. “Little Olive?”
      “Ja?”
      “Speel jij scheidsrechter” een klein zuchtje verliet Olivia’s lippen, maar toch zette ze zich recht en knikte. “Dank je” een kinderlijke glimlach stond op Louis gezicht.
      “Eén, twee, drie start!” Liam trapte tegen de voetbal aan en het spel was begonnen.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen