Chapter Fiveteen - Performance

Rosa.
Ik was te nerveus. Ik liep heen en weer in mijn hotel kamer. Waarom was ik nou zo nerveus. Ik moest echt even gaan slapen voordat ik morgen te moe zou zijn. Ik pakte een beker melk en dronk die in een teug leeg. Ik besloot om maar weer in mijn bed te gaan liggen. Uiteindelijk viel ik in slaap. Ik mocht gelukkig uitslapen de volgende ochtend anders was ik helemaal niet meer te genieten. Ik hoorde iemand op mijn deur kloppen en ik stapte uit mijn bed. Ik liep slaperig naar de deur en deed open. Niall en Louis stonden voor me deur. Ik zuchtte en keek naar ze. ‘Wat?’ ‘We gaan over 10 minuten weg..’ Ik schrok. ’10 minuten!?’ Ik schaamde me dat ik nog niet omgekleed was en ik keek even naar ze. ‘Doe maar rustig aan , Zayn is toch te laat!’ hoorde ik Niall nog roepen. Ik pakte snel een spijkerbroek en een leuk shirtje. Ik liep naar de badkamer en kleedde me snel om. Ik haalde een borstel door mijn haren en ik was er klaar voor. Ik pakte mijn tas en propte mijn dans spullen erin. Vanavond zou ik kleding van hun krijgen. Kleding speciaal voor de danseressen en dansers. Ik vond het leuk, we kregen merk kleding aan. Iets wat ik nog nooit had gedragen. Ik pakte mijn flesje water en mijn iPhone van mijn kastje en ik liep naar de deur. ‘Klaar.’ Ik keek op de klok en zag dat het ongeveer 10 minuten later was. Ik grinnikte en keek naar Louis en Niall.. Ik had gehoord van de Larry Stylinson Bromance. Wat het inhield , ik had eigenlijk geen idee. Ik keek even naar Niall en Louis. Het was grappig om te zien hoe hun in het engels praatte. Ik wilde dat mijn engels wat beter was dan dit. ‘Kom we gaan.’ Zayn kwam aan lopen en wij volgde maar. Ik deed mijn deur goed op slot, Niall had uitgelegd dat er soms fans waren die inbraken. Ik grinnikte bij het idee. Wat moesten fans nou met mijn spullen, het was allemaal van slechte kwaliteit. Ik stapte in de auto en sloot de deur achter me.

De dag vloog voorbij. Ik keek naar Niall en hij gaf me een knipoog. Hij stond op een stuk wat omhoog zou gaan zodat hij en de andere op het podium kwamen. Ik was zenuwachtig en liep heen en weer. Ik keek naar mijn danscoach. Hij pakte zachtjes mijn schouders vast en masseerde ze zachtjes. ‘Ontspan, Je kan het.. ‘ Ik knikte en keek naar hem. Straks ging het fout en dan zagen zoveel mensen het. Ik zwaaide even naar Niall en toen ging hij omhoog. Ik kon een stukje nog zien en toen hoorde ik dat ik klaar moest gaan staan. Ik had een leuke outfit dat klopte met die van de Band. Ik vond het wel vet. Ik rende samen met een andere jongen het podium op en ging toen goed staan. Ik wist dat iedere danser een minuutje in de spot moest dansen. Ik was zo zenuwachtig. Ik volgde alle stapjes en de tellen in mijn hoofd. Het ging tot nu toe goed. Ik voelde de lichten om me heen flitsen, de warmte van de spot kwam op mijn huid. Ik voelde me geweldig. Een paar maanden geleden had ik hier nog niet aan gedacht. Deze ervaring zou ik nooit meer vergeten. Op een podium staan dansen en dat alleen maar omdat je beste vriendin je heeft overgehaald. Ik moest me halverwege het optreden nog even snel omkleden. Alles ging perfect. Ik had soms even oogcontact met Niall en dat voelde goed.

Niall.
ik stond klaar en gaf Rosa nog snel een knipoog. Vlak voordat wij omhoog gingen zag ik haar nog even zwaaien. Ze was bloednerveus en dat had ik gemerkt. Ik vond het wel zielig, want ze was goed en ze zou het niet fout doen. Ik glimlachte. Ik ging samen met de andere omhoog en we begonnen te zingen. Het was zoals gewoonlijk weer iets geweldigs. Ik keek soms achterom om te kijken of ik Rosa al zag staan. Ik zong en zag dat ze het podium op kwam. Het voelde geweldig. Mijn lieve Rosa stond daar op het podium. Niemand zou haar van mij af kunnen pakken. Ik zong nog steeds en liep toen het podium af en zong een solo. Ik hield van solo zingen, ik kon dan bewijzen dat ik echt kon zingen. Ik zag dat Rosa nu bijna helemaal vooraan het podium stond te dansen. Het was een geweldige ervaring voor haar. Ik zag dat ze het leuk vond en ik vond het zelf ook fijn. Ik zag dat Rosa al van het podium af was. Wij liepen naar de trap en wij zongen onze laatste zin. ‘ THANKS EVERYBODY!’ Dat was eigenlijk onze standaard afsluit zin. We rende het podium af en we kregen gelijk water van iemand. Ik nam een slok van mijn water en toen pas zag ik Rosa die echt heel vrolijk was. Ze had haar vest uitgetrokken en om haar middel gedaan. Dat begreep ik op zich wel. Ik liep naar haar toe en sloeg mijn armen om haar heen. Ik gaf haar een knuffel en glimlachte. ‘Je was geweldig!’ Ze schudde haar hoofd . ‘ Jij bent geweldig.’ We konden zo wel uren doorgaan dus ik besloot maar niets meer te zeggen. Ik keek even naar de andere jongens en ik liet haar los. ‘Kom we gaan even wat drinken.’ Ik trok haar zachtjes mee en liep toen richting de kleedkamer, waar onze minibar stond. Ik gaf iedereen wat te drinken en we bespraken ons concert.