Ayla, Amor ciego

Huilend zit ik op de bank, mijn handen in mijnhaar en een Leeg fles Bier op de tafel voor mij.
Ik ben aleen thuis mijn moedder zou pas thuis komen rond een uur of 1.
Justin was uit mijn zijn vrienden en zal daar nog een paar dagen blijven in amsterdam.
mijn zus was het huis al uit en zat nu in neimegen.
dus ik had alle tijd aan gezien het nu half 10 was en ik helemaal aleen was.
Traanen drupte van mijn kin op de grond mijn sluike bruine haar viel langs mijn hoofd en door mijn vingers.
De pijn die ik voel snap ik niet.. ik had tog alles wat ik wilde?
Ik had vrienden, me moedder leefde nog, ik had alle steun van mijn famlilie en mijn vrienden, en dan ook nog een vriend waar ik heel veel van hield..
Ik hief mijn hoofd op en kijk door het raam, het sneeuwd en er lag al een vlink pak op de grond.
Het was al donker en de lantarens scheenen licht op de vallende sneeuwfloken. het was een mooi gezicht even vergat ik mijn verdriet en kroop ik naar de vensterbank, legde mijn hoofd er op en keek voor me uit..
'Jason..' een dikke traan rolde weer over mijn wang heen,
'jason.. warom.. ik hou tog van jou!' schreuwde ik en barste weer in huilen uit.
Het zachte gepur van mijn kat die op de venstebank sprong was rustgevend. even tilde ik mijn hoofd op en aaide de getijgerde langharige kat die me spinnend kopjes gaf, 'minoes.. wat moet ik doen..?' Het beeld van wat ik gistere had gezien spookte door me kop.
'Jason...' nog een traan drupte over mijn wang
'warom!.. WAROM MOEST JE MET DIE SLET ZOENNEN!' Krijste ik hard,
Opnieuw zag ik voor me hoe ik MIJN Jason met een andere meid zag zoennen Zoon blonde langharige slet.
Mijn kat schrok van mijn geschreuw en sprong van het venster.
In eens ging mijn telefoon, zonder te kijken wie het was hieng ik hem op.
maar niet veel later ging mijn telefoon weer weer zonder te kijken nam ik nu op 'WAT?!' zij ik kwaad 'Ow Rustig Ayla.. met mij Jason..'
Mijn hoofd ging van verdrietig naar witheete woedde.
'Schatje sorry dat ik je zo laat bel lag je al te slapen?'
Met een klap was mijn woede weg, HIJ kLONK ZO LIEF!
Hoe kon hij me veraden hebben als hij nog zo liefdevol schatje tegen mij kon zeggen??
'nee ik was een beetje aan het sukkelen niet echt slapen' zij ik zachtjes.
'oke mooi, hoe gaat het met je dan? nog veel buikpijn schatje? daar klaagde vanmiddag op school over?' vroeg hij me met bezorgde stem.
'ja een beetje maar het gaat al beter' stelde ik hem gerust, en draaide me om en leunde met mijn rug tegen het venster.
'oke.' antwoorde hij droog, 'haha droog neuker dat je bent.. waar was je voor school tijd ik was op zoek naar je bij het parkl..' zij ik omdat ik me nog niet helemaal gerust voelde.
'ik? ik had me verslapen maar heb het dus nog net optijd gered ik was daarom niet in het park schat' het klonk ongeloofwaardig.
'oke..' 'maar schatje ik hang nu op want ik ga nu film kijken love you byee!' zij hij alsof hi jhaast had 'okeej met wie? zeker met een meid ik zag je wel met die blondiene vanmorgen!' Zij ik in een vlaag van woedde die in eens weer in mij op kwam. 'gewoon met Jay! jezus Ayla hou tog eens op! En welke meid ik was vanmorgen Gotverdomme te laat op school ik had dat nooit kunnen zijn maar ik ga nu film kijken DOEI AYLA!' zij jason Kwaad en hieng op.
'tss.. oke doei..' zij ik terwijl ik mijn mobiel weer neer legde.
Ik keek weer uit het raam, met mijn teenen speelde ik geérgerd met de punt van het tapijt 'warom moest ik dat ook zeggen?!
over de telefoon vald er neit te praten met Jason' dacht ik nog even en verzonk langzaam weer in mijn gedachten.
Ik keek even naarde wolken waar dikke vlokken sneeuw uit viellen, 10 minuten zat ik te staaren tot ik uit mijn gedachte getrokken werd door het trillen van mijn mobiel, ik keek naar mijn mobiel..
Een sms van Jason, zonder er bij na te denken opende ik het berigt.
" Ayla ik kan er niet tegen dat je me niet vertrouwd.
Je bent een Brok aandacht en ga tog wat met je leven doen! want ik word gek van je HET IS UIT!'
Mijn oogen bleeven haaken bij >je bent een brok aandacht en ga wat met leven doen... HET IS UIT!< en ik las die woorden wel 10x opnieuw voor ik het beselfde.
Ik gooide mijn mobiel tegen de muur en barste in huilen uit, ik Rende naar buiten zonder jas zonder schoennenen met een kort broekje aan met panty's.
zonder de deurt goed te sluiten achter mijn rug rende ik blindelinks.
Zo maar ergens heen, ik dacht niet na over waar ik heen rende.
Mijn voetten deeden pijn van de kou, en de wind sneed in mijn gezicht maar het meest pijn deed nog mijn hart.
Het voelde alsof ik dood was want ookal had ik wel degelijk pijn van de kou aan mijn voetten en sneed de wint in mijn gezicht maar ik negeerde het het was alsof ik het eigenlijk niet voelde, ik rende ook gewoon door ik had nog nooit zo lang kunnen rennen zonder moe te worden.
Toen ik eenmaa tog moe werd en ik stopte, keek ik om mij heen. toen zag ik pas goed waar ik was..
'warom hier!' vroeg ik mezelf af.
Ik was naar de plek gerend waar ik en jason voor het eerst hadden gezoend en waar we samen nog vaak heen waren gegaan..
In een waas van van Eluzie zag ik het weer alemaal voor me de eerste keer dat ik en Jason hadden gezoend..
"warom...! warom warom warom!' was het enige wat ik nog kon zeggen, toen ik in eens een wint vlaag in mijn rug voelde viel voor over in de sneuw.
Huilend bleef ik op de grond liggen, Koud, Vol verdriet, Met spijt, En zonder het gevoel van levens drang.
Nog een keer vlitste het beeld van jason en die meid door mijn hoofd.. En beselfde ik dat Jason Dat helemaal niet was geweest, want jason Droeg Nooit handschoennen zonder vingers en had geen zwart gelakte nagels..

Roerloos bleef ik in de sneuw liggen, Huilend van verdriet om mijn groote liefde en met spijt dat ik hem niet beter had vertrouwd.