Hst 2

Wat ze niet wisten, was dat Wiebe en Hasse hun naar het veldje hebben zien gaan. Wat hun erg nieuwsgierig maakten.
‘Wat zouden ze hier te zoeken hebben?’ vroeg Hasse aan Wiebe toen ze het veldje opliepen.
‘Geen idee, maar volgens mij hadden ze iets bij zich, maar toen ze terug kwamen niet’ zei Wiebe.
‘Hmm, vreemd, dan zouden ze hier iets verstoppen, misschien?’
‘Dat kan’
Ze liepen verder en kwamen bij het watertje aan. Ze keken om zich heen, maar zagen eigenlijk niks, dus wouden ze weer terug lopen.
‘Wacht effe’ zei Hasse.
‘Wat!? Vroeg Wiebe.
‘Volgens mij zie ik iets’
‘Wat dan?’
Hasse liep naar de waterkant en pakte iets. Hij kwam weer bij Wiebe staan.
‘Wat is dat?’ vroeg Wiebe.
‘Een kistje sukkel. Zie je dat niet’ zei Hasse.
‘Bedankt, maar dat zie ik ook wel’
‘Nou dan’ zei Hasse. ‘Laten we naar de kleedkamer gaan’
En ze liepen met het kistje naar de kleedkamer. Eenmaal daar, zette ze het kistje op de bank en bekeken het.
‘Wat zouden ze hiermee doen?’ vroeg Hasse.
‘Haal Jaromir erbij, ik denk dat ze weer met ST* bezig zijn’ zei Wiebe.

*SuperTjerk
‘Denk je?’
‘Waarvoor anders?’
En Hasse liep weg en kwam even later samen met Jaromir weer binnengestormd.
‘Wat zit erin?’ vroeg Jaromir.
‘Geen idee’ zei Wiebe.
‘Maak het dan open, sukkel’
‘Dat gaat niet’
‘Wat gaat niet! Je bent toch zeker geen meisje! Geef dat ding, een paar keer rammen en open, zeker weten’ zei Jaromir. Hij pakte het kistje van het bankje, zette het op de grond en wou ertegen schoppen.
Hij had het kistje nog net niet geraakt en werd ineens tegen de muur aangeblazen, alsof hij werd geduwd door iemand. En viel op de grond.
Hasse en Wiebe keken verbaasd van Jaromir naar het kistje. Ze zagen een lichtgevende groene gloed langzaam verdwijnen.
‘Wat was dat?’ vroeg Wiebe nadat de gloed helemaal was verdwenen.
Jaromir kwam wankelend overeind ‘Geen idee, maar dat ding is behekst’
Hasse en Wiebe keken hem aan en schoten spontaan in de lach. Hahahahaha.
‘Behekst! Wat voor films kijk jij? Vroeg Hasse tussen het lachen door.
‘Waar slaat dat op?’ vroeg Jaromir.
‘Hoe verzin je zoiets als behekst? Volgens mij kijk jij hele slechte kinderfilms over verzonnen dingen’ zei Wiebe.
‘En de film Sint is zeker wel echt?’ zei Jaromir.
‘Oké, daar heb je een punt’ zei Hasse ‘Maar waardoor kwam jij tegen die muur?’
‘Door dat kistje, wie anders, zagen jullie die gloed niet?’ zei Jaromir.
‘Wel, misschien is het een soort van beveiliging’ zei Wiebe.
‘Denk het niet, zoiets doet Tjerk niet’ zei Hasse.
‘Waarom niet?’ vroeg Jaromir.
‘Hij kan dit niet’ zei Hasse. ‘Als er een bescherming of beveiliging opzit, dan zou hij hem eerst goed verstoppen en niet in een slootje’
‘Das waar’ zei Wiebe.
‘Maar zou het nu wel of niet met ST te maken hebben?’ vroeg Jaromir.
‘Ik denk het niet’ zei Hasse.
‘Maar waarom liepen Anke en Jeanine dan met dat ding?’ vroeg Wiebe.
‘Geen idee’ zei Hasse.
‘Misschien hebben hun nu iets geheims, die twee zijn vaak samen en schrijven veel, misschien zijn het wel spionnen.’ zei Jaromir.
‘Jij moet echt betere films gaan kijken’ zei Wiebe, en ze lagen in een deuk.
‘Bedankt jongens’
‘Wat doen we met het kistje?’ vroeg Hasse.
‘Geen idee’ zei Jaromir.
‘Ik denk dat we hem hier moeten houden’ zei Wiebe.
‘Hoezo?’ vroeg Hasse.
‘Nou als het heel belangrijk voor hun is, dat als ze het kwijt zijn, het gaan zoeken’ zei Wiebe.
‘Maar wij hebben hem, dus kunnen we ze meteen uithoren’ voegde Jaromir eraan toe.
‘Juist’
‘Top idee’ zei Hasse ‘Hoe laat is het?’
Wiebe pakte zijn mobiel ‘bijna half 12’
‘Ohw, dan hoeven we niet lang meer te wachten’