Layla, Papá no me dejes sola..

Weer eens duizelig van het rooken strompel ik naar een bankje in het park.
Uit mijn tas vis ik een fles Breezer, Ik open hem met mijn aansteker.
Ik Sla de helft van de fles achter over en kijk zieloos voor me uit een meer over, Ik neem nog eens een trek van mijn chekkie ik werd al beter in het draaien.
Zachtjes nuride ik een liedje van vroeger dat altijdveel voor me had betekend, 'please.. forgive me..' zeg ik af en toe want dat hoorde bij de tekst en sprak me nu het meest aan..
ik hoor mijn ringtone, ik neem op 'heey' zeg ik 'heey..' hoor ik mijn Broer zeggen.
Ik voel me niet goed bij de toon die hij aan slaat, en wacht gespanne af wat hij gaat zeggen maar hij bleef even stil.
Ik hoor mijn moedder op de achtergrond huilen 'warom huild mama..?' zeg ik angstig maar mijn stem klinkt leven loos, 'papa..' zecht mijn broer zachtjes 'papa.. papa is.. ' spontaan liet ik mijn mobiel uit mijn hand vallen Mijn broer hoefde niks meer te zeggen ik wist het al.
In paniek pakte ik mijn mobiel weer op ' JUSTIN BEN JE BIJ PAPA?! PAPA! PAPA! PAPA!!! NEEEE!! VERLAAT ME NIEET!!' gilde ik Justin barste ook in huilen uit 'hij vroeg naar jou.. kom naar huis Layla..' snikte hij door de telefoon. Ik Hieng op mijn sigarte had ik laten vallen netzo als mijn breezer, eventjes staarde ik mt groote oogen naar het niets geschokt stond duidelijk in mijn oogen gegrafeerd.
In eens werd ik met een klap uit die waas ge trokken ik pakte mijn tas en rende richting mijn huis
De lucht Kleurde grijs het zou gaan regenen, ik rende zo hart als ik kon het park door.. de straat over.. Het grasveld over midden op het gras veld voelde een een doffe klap tegen mijn hoofd en lag ik in eens op de grond.
Even bleef ik liggen in de veronderstelling dat ik dood was want iets anders kon ik niet bedenken, toen ik mijn oogen oopende zag ik 2 Nike's voor me met een stel getinte beenen dr boven.
Ik tilde mijn hoofd op en probeerde op te staan 'Ayla Sorry!' het was Michael die aan het voetballen was geweest hij sta zijn hand naar me uit en hielp me met op staan 'ik moet naar huis ik ik ik meot naar huis!' zij ik met biberende stem 'warom !?' zij michael ik voelde koude regen druppels op mijn gezicht vallen.
Zonder te antwoorden pakte ik mijn tas vand de grond en rende vedder 'papa!' schreuwde ik aleen maar.
Michael bleef verstomd achter 'Ayla..?'
Het regende alsof god voor me huilde en alle engelen me huilden.
Ik Was bijna thuis..
Ik hoorde de sirene van de abulance al, Ik rende nog harder
Toen ik aan kwam bij mijn huis stond de ambulance al voor de deur zonder er bij na te denken rende ik naar boven, want daar hoorde ik mijn moedder zielverscheurende gehuil vandaan komen.
Toen ik boven kwam zag ik mijn vader in het bed liggen..
roerloos.. mijn moedder lag op haar knieen voor mijn vader,
mijn broer en mijn oudere zus trooste elkaar..
mijn vader.. Ik viel op mijn knieén de traanen liepen over mijn wangen..
'Papa..!' mijn wereld storte in elkaar.
Nu was het zeker ik had geen vader meer....