W60

Toen de Trix weg waren slaagde Bloom er na een lange tijd eindelijk in te kalmeren.
“Stella, alles goed?”
“K-k-k-kou”, rilde Stella.
“Wacht, ik zal je even opwarmen”, zei Bloom. Met wat magie en bijbehorende groene huid liet Bloom het blok ijs smelten. “Beter?”
“Ja, maar ik ben blind, Bloom.”
“Ik weet het Stella, maar daar kan ik je van hieruit niet mee helpen. Sorry.”
Op dat moment kwamen Faragonda, Musa en Flora eindelijk aan.
“Sorry Bloom, maar we kregen de anderen niet wakker.”
“Geeft niet, Musa. De Trix waren hier. Stella mocht kiezen: blind en opgesloten in een blok ijs, of een monster zoals ik.”
“Dit gaat er echt over”, zei Faragonda kwaad. “Dit is Alfea, de Trix mogen hier niet komen.”
“Dat heeft Stella ook gezegd. Ze hebben haar uitgelachen, betoverd, en zijn vertrokken.”
“Bedoel je dat Stella nu ook een monster is?”, vroeg Flora angstig. “Ik kan niet …”
“Nee Flora”, stelde Bloom haar gerust. “Ze hebben haar opgesloten in een blok ijs, dat ik heb ontdooid, en blind gemaakt.”
“Oh”, Musa liep naar Stella. “Stella, alles in orde?”
“Ik zie niets”, huilde Stella.
“Dat verhelp ik straks wel”, beloofde Faragonda. Flora geeuwde.
“Sorry Bloom, maar ik denk dat ik maar weer ga slapen.”
“Doe maar, Flora, maar kan je me misschien wel eerst bevrijden?”
“Natuurlijk.” Flora haalde de bloemen van Bloom af en wikkelde ze rond enkele traliën. “Musa, als Bloom zich opwindt stuur je de bloemen op haar af. Ik heb gisteren jouw energie gebruikt, dus kennen ze je. Je moet je enkel concentreren.”
“Oké Flora, dat lukt wel”, knikte Musa.
Faragonda liep naar Stella en nam haar arm vast.
“Kom mee, Stella, ga maar weer slapen. Ik geef je straks je zicht wel terug. Kom je ook, Flora?” Met z’n drieën liepen ze de school terug in. Musa ging in een van de zetels naast Blooms kooi zitten, en Bloom zette zich er bij, aan de andere kant van de tralies. Ze babbelden een tijdje gezellig, tot Sky en de andere jongens opdoken.