II

Er staat een man in een kleine deuropening, hij wenkt Stefan. Als Stefan volgt verdwijnt de man in de opening. Nadat hij door een aantal gangen is gelopen, komt Stefan in een eetkamer. Het is een mooie eetzaal; het is een grote zaal met een open haard. Er staat een lange tafel voor ongeveer 30 personen. De graaf staat bij de open haard. "Ik neem aan dat jij Stefan bent." Het is geen vraag, maar een vaststelling. Stefan knikt en is niet echt op zijn gemak. De graaf glimlacht en zegt verontschuldigend:" Excuseer me, ik neem aan dat je honger hebt? Ga maar zitten, dan haal ik iets voor je om te eten." Stefan gaat zitten en als de graaf terug is, ziet hij dat er maar eten is voor één persoon. "Moet u niet eten, heer?" De graaf kijkt niet-begrijpend naar Stefan. "Omdat u maar eten bij hebt voor 1 persoon." Het gezicht van de graaf klaart op. "Nee, ik heb al gegeten."

Het is tijdje stil terwijl Stefan eet.

"Hebt u geen bedienden, heer?" De graaf kijkt eerst weer niet-begrijpend en zegt dan:" Nee, nog niet. Jij hebt de laatste als laatste gezien.""U bedoelt dat Andrei uw laatste bediende was, heer?""Ja, inderdaad. En laat die heer maar achterwege." Stefan bekijkt de graaf nog eens goed en kan hem nu duidelijk zien. De graaf ziet er jong uit iets van 30 jaar. Hij heeft een spits gezicht waar bijna geen fouten in zitten, er is alleen een litteken op zijn wang, van de punt van zijn oog naar het midden van zijn wang. De graaf heeft zwart, achterover gekamd haar tot aan zijn schouders. Hij is best groot 1m 83 ongeveer. Hij heeft een volle, rode lippen en...
"Bevalt het je?"