{012}

draco pov.

Haar ogen zijn meteen weer op mij gericht. "ben je gek geworden ofzo? Natuurlijk vind ik het niet leuk. Je haat me, al vanaf de eerste keer dat je me zag en je probeert me je huis uit te pesten." Ok ik ben misschien niet de meest aardige persoon geweest de laatste tijd en al zeker niet tegen haar, maar ze moet begrijpen dat dit ook niet de toekomst was die ik voor ogen had, alhoewel ik moet toegeven dat ik het niet zo erg zou vinden om de rest van mijn leven met haar door te brengen. Er vorm zich een lach op mijn gezicht: "ik moest toch kijken of mijn toekomstige een beetje pit heeft." Ze lijkt nu bijna te ontploffen en ze mompelt wat inzichzelf. "wat zei je?":ik vraag het enkel maar om haar te plagen, maar blijkbaar neemt ze het verkeerd op. "Pit? wil je pit zien, je kan het krijgen." Met een grote zwaai haalt ze naar me uit en haar vlakke hand beland op mijn wang, die daarna behoorlijk begint te gloeien. Geschrokken staar ik haar aan. "Laat me nu met rust ok, ik ga naar huis." met grote passen loopt ze van me weg. "en hoe denk je hier weg te geraken? we zijn met de koets gekomen weet je nog. Ze blijft even stilstaan, om daarna gewoon te verdwijnen. Ze kan verschijnselen? Dan had ik me evengoed het geld voor de koets kunnen besparen. Ik laat me weer op het bankje vallen en ga even met mijn hand over mijn wang. Ik kan haar ook geen ongelijk geven, het was voor mij ook een hele shock toen ze het me vertelden. maar we hebben geen keus. Dit is de wil van de dark lord...