- 018.

Het hele huis was binnen een uur weer netjes, behalve mijn slaapkamer. Met een zucht duwde ik dan ook de deur open en wandelde ik mijn kamer binnen. Ik wandelde naar het bureau en zette mijn laptop aan, om wat muziek af te laten spelen. Skype startte zich meteen op, maar ik was te lui om het uit te zetten en besloot maar op te gaan ruimen. Net toen ik aan mijn kledingkast begon, maakte mijn laptop een belgeluidje en ik keek op. “Louis Belt.”
Ik wandelde naar de laptop toe en klikte op opnemen. Meteen verscheen zijn gezicht op mijn beeld en ik glimlachte even naar hem. 'Ik ben wel even mijn kamer aan het opruimen.'
Louis knikte en ik wandelde naar de kast toe om mijn activiteit te vervolgen. 'Gaat alles goed met je? Ik had eigenlijk een vraag voor je, want ik zag dat je net thuis was – niet dat ik je bespioneer ofzo – en we, de jongens en ik, vroegen ons af of je misschien bij ons wou komen eten vanavond.'
Meteen hoorde ik Kyle's stem in mijn hoofd, maar ik negeerde en draaide me even naar de laptop toe. 'Dat zal vast een culinair hoogstandje worden. Ik zou dat voor geen goud willen missen.'
Louis grijnsde breed. 'Vertrouw er ook maar niet op dat ik kook. Harry heeft gouden handen, die kookt altijd. En het is heerlijk, dat kan ik je alvast beloven. Zullen we zeggen een uurtje of vier?'

Hoewel ik al tegen Kyle's principes in was gegaan, had ik geen zin om het nog eens erger te onderdrukken en wandelde ik via de achtertuin richting Louis. Onze achtertuinen hadden een 'geheime' doorgang zodat we altijd – vroeger tenminste – naar elkaar toe konden vluchten als we onze ouders weer eens boos hadden gemaakt. En geloof me, ze hebben die deur nog steeds niet gevonden.
Ik wandelde naar het huis toe en merkte dat ik alles zo gemist had. Bij de achterdeur aangekomen, viste ik de sleutel onder het plastic schildpadje vandaan en maakte de deur los. Ik legde de sleutel weer terug op zijn plek en wandelde naar binnen. Er was nog een deur, die leidde naar de keuken en ook die opende ik. Zodra ik ook maar een stap in de keuken zette, hoorde ik een gil.
'DIEEEF, LOUIS, ER STAAT EEN ONTZETTEND KNAP MEISJE IN JE KEUKEN!' een jongen met krulletjes en bruine ogen staarde me even lachend aan. Ik wist niet echt hoe ik hier op moest reageren. Gelukkig kwam Louis er al aangesneld. Hij stormde op me af en knuffelde me even kort. Hoewel ik er niks aan kon doen en hem volledig vertrouwde, deinsde ik wat kort achteruit. Louis liet me los en stelde me voor aan de schreeuwerd met de schattige krullen.
'Amber, dit is onze kok voor vanavond, Harry. Let niet op hem, hoor.' zei Louis lachend, terwijl hij even met z'n vinger tegen zijn voorhoofd tikte. Harry grinnikte kort en richtte zich toen weer op het eten. Vanuit de woonkamer klonk nu een harde bonk en een kreet volgde. Louis pakte mijn arm vast en trok me mee naar de woonkamer, die gelukkig niet te zien was vanaf de weg. Kyle zou dus niks doorhebben als alles bleef zoals ik had gewenst. Toen we de woonkamer inliepen, zag ik hoe een schattige jongen met blond haar op de grond lag en met een pijnlijk gezicht over zijn achterhoofd wreef.
'Niall, wat heb je nou weer gedaan.' zuchtte Louis even, terwijl hij me toen voorstelde aan Niall, Liam en Zayn. De jongens begroette me vrolijk en ik negeerde even hoe ze me volledig in hun opnamen. De jongens nodigde me uit hun te vergezellen bij het kijken naar de televisie, en ik besloot dit aanbod maar te accepteren, omdat Louis toch terug wandelde naar de keuken om Harry te assisteren. Fijn dit, tussen drie onbekende jongens te zitten.. zeker vandaag..


als jullie lieve zijn voor de groene knop, activeer ik er nog 3..
x