93. Not again...

De volgende les hadden ze Kruidekunde en moest ze samen werken met Draco en een meisje, Kimberly uit Huffelpuf. Ze vond het niet erg maar nam wel afstand van hem, ze had geen zin in gedoe. Kimberly was best stil en zei nauwelijks wat wat Olette wel fijn vond. Ze hadden de opdracht om paarse plantjes te planten. Ze waren best gevaarlijk, want als ze je eenmaal vast hadden met hun wortels dan konden ze je arm breken als ze dat wouden. Ze konden je ook vergiftigen maar dat kon alleen als de wortel in je arm zat en het giftige sap in je zit. En als het plantje je als bedreiging zag. 'Zal ik maar eerst gaan?' Vroeg Kimberly. Draco en Olette knikten en Kimberly pakte twijfelend het plantje. Het bleef maar met zijn wortels heen en weer zwaaien tot Kimberly het plantje in de pot had gedaan. Opgelucht keek ze naar het resultaat. 'Wie is de volgende?' Vroeg Draco. 'Jij!' Zei Olette meteen. Draco keek haar verbaasd aan maar knikte toch maar. 'Hier ga in dan.' 'Hier ga je dan.' Mompelde Olette. Het plantje had zijn wortels om Draco's arm gedaan. 'Shit!' Olette liep snel om de tafel heen en keek boos naar het plantje. Ze kreeg even de kriebels en een heel raar gevoel. 'Laat los. Hij doet niks.' Zei ze rustig. Het plantje liet Draco's arm los en de wortels hingen slapjes naar beneden gericht. Draco stopte snel het plantje in de pot aarde en keek Olette met grote ogen aan. Kimberly had met open mond naar haar zitten kijken. 'Zoiets is niet mogelijk. Hoe heb je ervoor gezorgd dat hij stopte?' Olette keek naar het plantje. 'Ik lieg als ik zeg dat ik weet waarom.' Ze schudde haar hoofd. 'Ik ben nu.' Ze keek naar het plantje en pakte het vast. Even bewogen de wortels wild heen en weer maar even later stopte hij met zwaaien en bleven de wortels slap aan het plantje hangen. 'Ik heb denk ik iets verkeerds gedaan.' Mompelde Olette. Kimberly haalde professor Stronk. 'Wat is er mis?' Draco keek naar het plantje in Olette's hand. 'Volgens mij is hij dood. Laar mij eens kijken.' Olette gaf voorzichtig het plantje aan Stronk en het plantje kwam meteen weer tot leven. 'Wat heb je precies met hem gedaan?' Olette hield haar schouders op. Stronk gaf het plantje weer aan Olette en het plantje werd meteen weer rustig. 'Vreemd...' Olette stopte het plantje in de pot en aaide over de bladeren. 'Wat is er professor?' Vroeg Kimberly. 'Doe nog een plantje.' Olette knikte langzaam en pakte een nieuw plantje. Het begon even met zwaaien maar was al snel weer rustig. 'Heel interessant. Dit is nog nooit gebeurd, niet in mijn les of ooit in de geschiedenis.' Olette gaf een geïrriteerde zucht. 'Niet alweer zoiets.'Stronk keek haar verbaasd aan. 'Hoe bedoel je zoiets?' vroeg Kimberly. Olette hield haar schouders op. 'Ik bedoel dat ik haast de hele tijd in een vage situatie kom.' De bel ging en Olette legde snel de plant in de pot. 'Sorry voor de problemen die ik ben veroorzaakt professor.' Ze pakte haar tas en liep het lokaal uit.

Olette was er niet bij het avondeten en ze kwam niet uit de slaapzaal. Draco, Blaise en Theodoor hadden iets bedacht dat haar misschien wel zou opbeuren, al mocht Blaise er niet bij zijn. 'Waarom niet?!' Draco keek Blaise boos aan. 'Omdat je al meer dan genoeg hebt gedaan voor twintig jaar.' Theodoor grinnikte en pakte zijn boek en deed alsof hij zat te lezen. Hij moest nog steeds bedenken wat hij zou gaan doen met Olette. Hij was wel nerveus, wat nou als zij hém niet leuk vond? Wat nou als ze gewoon vrienden wou zijn? Dan zou hij zichzelf voor schud zetten. Maar ze had hem verteld over die kriebels... Hij gaf een zucht en stond op. Misschien zou hij morgen wel op iets komen.

En voor 2Gether, ik moest dat woord een paar keer lezen voor ik het begreep, dus ja, het is een lang woord En reactie voor wat dancelover zei, ik kan niet zo veel posten ivm school. Kudo? Reactie?