Proloque

Op 18 februari werd ik geboren.

Het waren donkere tijden. Ach, iedereen zei maar wat. Niemand wist meer wat de waarheid was. Ik zelf, werkte voor een groot man, niet dat je het werk noemen kan, het was meer eden vredes operatie.

"Hey finscatie," zei mijn leider op een dag. "Come here!"(kom hier!) Ik was nogal moe van het wacht lopen vanacht dus ik strompelde wat. "Come on, FASTER,"(Kom op, SNELLER!) Riep hij nog. "Yes sir Auditore,"(Ja meneer Auditore) Zei ik. Toen ik aankwam zag ik meteen dat hij hoofdpijn had. Van wat ik had gehoord probeerde hij een meisje te paaien op een feest, natuurlijk omdat hij een beetje normaal moest lijken voor zijn missie, en had hij ongelofelijk gefaald. "Any luck with the lady's?"(Einig geluk met de dames?) Vroeg ik pesterig."Sir Auditore?" Shut up.. Fottiti! (Hou je bek... HOERENZOON!) Ik glimlachtte. "Now listening closely,"(Luister nu goed) zei Ezio Auditore serieus, hij boog een beetje voorover. "You have to kill Lorenzo," (Je moet Lorenzo vermoorden) zei hij. "BUT WHY!"(MAAR WAAROM) Riep ik. "You seem to really like him..." (Jullie leken zulke goeden vrienden)"Just do it" (doe het gewoon) zei hij. "Its to painfull to explain." (het is te moeilijk om uit te leggen)

Dus ik naar Lorenzo.


(By the way, ik schrijf mijn volgende hoofdstuk zodra er hier een comment staat en ik een abo heb)