- 012.

Een beetje ongemakkelijk stond ik de woonkamer. Kyle kwam aangelopen, knipte wat lichtjes aan en gebaarde dat ik gewoon plaats kon nemen. Ik wandelde naar de witte bank en nam voorzichtig plaats. Ik liet mijn ogen even door de moderne kamer glijden en mijn oog viel op de grote plasma televisie, die aan de muur hing. Ze hadden wel degelijk geld, iets wat verklaarde waarom Kyle zo'n beetje alles betaalde. 'Wat wil je drinken, schoonheid? Fris, iets anders?'
Ik glimlachte en mompelde dat een cola genoeg was voor me. Kyle glimlachte, gaf me een knipoog en wandelde naar de keuken. Niet veel later kwam hij terug met twee glazen drinken en een zak chips. Hij zette alles op het tafeltje en plofte naast me neer. 'Mooie televisie eh.'
Ik grijnsde en keek hem kort aan. 'Ja, dat zwarte beeld doet echt iets met je.'
Hij grijnsde, zette de televisie en dvd speler aan en sloeg zijn arm om me heen. Ik ging tegen hem aan zitten en wachtte tot de film – friends with benefits – zou starten. Een avondje zonder na denken en lekker tegen Kyle aanhangen. Niks mis mee toch?

'Neem nog wat drinken lieverd.' Kyle drukte het glas in mijn handen. Het was inmiddels al laat en we keken naar een of andere Crime Scene Investigation. Volgens mij de versie van NYC, maar ik wist het niet zeker. We waren ook al overgestapt op ander drinken en langzamerhand begon dat wel op me te werken. Kyle had het ook wel door, maar zelf was hij nog redelijk nuchter.
Ik, echter, voelde me ongelooflijk apart en probeerde het weg te houden met gegiechel.
'Je bent zo lief als je lacht.' glimlachte Kyle zwoel, terwijl hij langzamerhand dichterbij kwam. Voor ik het wist zaten zijn lippen op de mijne en waren we verwikkeld in een wilde zoen. Zijn handen hadden zich in mijn haar verwikkeld, maar zakte nu langzaam af naar mijn heupen, terwijl we de zoen aanhielden. Zijn handen zochten en vonden uiteindelijk de onderkant van mijn shirtje. Ze schoven het stof wat omhoog. Bij het aanraken van mijn huid, huiverde ik kort, maar ik raakte er aangewend, terwijl hij over mijn buik streek. Hij lag over het algemeen bijna op me en ik voelde hoe ik even kort moest wennen aan zijn gewicht. Mijn handen lagen tegen zijn gezicht en ik woelde af en toe even door zijn haar. Zijn handen kropen nu wat omhoog en ook al had ik wat op, dit ging niet de kant op waar ik verwachtte dat het naar toe zou leiden. 'Stop.' mompelde ik met moeite.
'Why?' vroeg Kyle, terwijl hij zijn lippen weer op de mijne wilde drukken. Ik duwde hem een stukje van me af en draaide mijn hoofd weg. Hij had door dat ik niet verder zou gaan en kroop van me af.
'Het is veelste vroeg, we zijn net bij elkaar. Het moet langer duren en bovendien wil ik nuchter zijn.' mompelde ik zachtjes, terwijl ik zijn gezicht probeerde te peilen. Ik kon er echter niets uitmaken. Hij was af en toe zo verwarrend..

'Hoe was het?' vroeg ik twijfelend. Louis zat voor me en glimlachte zwakjes. Hij had net zijn eerste nacht met Hannah doorgebracht en zat nu bij mij, om eens een lekker kopje koffie naar binnen te werken. Aan zijn ogen kon ik zien dat hij hartstikke gelukkig was en hij haalde zijn schouders op.
'Het was apart, maar het was met liefde, en dat is het beste wat je kan doen.'
Ik zuchtte even. 'Waarom ben ik toch zo forever alone?'
Louis pakte mijn hand vast en glimlachte even. 'Je bent niet forever alone. Echt, in de toekomst komt jouw prins op het witte paard en dan wordt je zo gelukkig. Geloof me, dat gaat gebeuren.'
'Prins op het witte paard, hoe cliché.' verzuchtte ik nu.
'Cheer up, woman! Geloof me, je krijgt het allemaal. Misschien niet zo snel als dat je het wilt, maar het zal komen en je zal er zoveel mee kunnen doen. En vooralsnog. Je hebt altijd nog een beste vriend, die altijd wel even met je wilt knuffelen.'