Part 23

~Melody Hope Turner

"Die... trut!" Woedend stond ik in mijn logeerkamer met Alice en Chelsea die beiden op mijn bed zaten.
Ze knikten instemmend. "Hoe kan ze zoiets doen?"
Gefrustreerd plofte ik tussen hun in met een dramatische zucht. "My life is over."
Chelsea keek me voorzichtig aan. "Misschien moet je hem vergeten."
Ik knikte licht en beet op mijn lip. Ze had gelijk. Het had geen zin met Zayn. Het zou nooit wat worden. Zeker niet met Anaïs.
"Ja", mompelde ik met tegenzin.
"Kom op." Alice trok me recht. "We gaan eten."
Typisch, ik zit in het meest verschrikkelijke moment van mijn leven en zij denkt aan eten!
Desondanks volgde ik haar naar beneden en ging de eetkamer in.
Alleen Anaïs en Zayn zaten er al en Anaïs vervulde de kamer weer eens met die verschrikkelijke giechel van haar.
9 dampende borden spaghetti stonden rond de tafel met ernaast naambordjes waar iedereen moest gaan zitten. Waarom hadden ze dat nu weer gedaan?
Nu kwamen ook de andere jongens binnen en ik ging zitten op de plaats waar een papiertje met mijn naam erop stond: tussen Zayn en Liam, tegenover Harry die tussen Anaïs en Chelsea zat.
"Enjoy your meal!" riep Louis enthousiast en iedereen begon te eten.
Enkele minuten at iedereen in stilte. Toen verbrak Zayn de stilte. "It's delicious, darling." Hij keek Anaïs verliefd aan en ik moest me inhouden niet met mijn ogen te rollen.
"Thanks Zayney", antwoordde ze en wierp een blik naar me. Dat deden zij en Zayn nu al de hele maaltijd. Waarom?
Plots voelde ik een golf misselijkheid opkomen en sloeg snel mijn handen voor mijn mond.
Nog net zag ik de grijns op Anaïs gezicht voor ik naar het toilet rende.